Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Γιά ένα σώβρακο αδειανό.

@ Αν στο κολοβό 7 του Νοέμβρη αθροίσουμε και τα δέκα ορθάνοιχτα δάχτυλα της αποχής που οφείλει να δείξει κάθε πολίτης που έχει έστω και λίγη παραπάνω νοημοσύνη από ένα καθυστερημένο ιγκουάνα, τότε ναι, μπορούμε πραγματικά να  μιλήσουμε γιά γιορτή της Δημοκρατίας.

Δεν είναι Δημοκρατία ψυχή μου να με βάζεις κάθε φορά να διαλέξω αυτόν που θα με βιάσει, αυτή είναι μιά δική σας εσωτερική διαδικασία που εμένα ουδόλως με αφορά, θα μπορούσατε να το ρυθμίσετε και μεταξύ σας με μιά απλή κλήρωση, δεν είναι ανάγκη να κουβαλάτε κάθε τόσο κουτσούς-στραβούς στον Άγιο Παντελεήμονα και τη γριά με τα εφτά εγκεφαλικά να ασκεί "το ιερό της δικαίωμα" (να μη θέλει με τίποτε να πεθάνει)  επιλέγοντας το ποιός βλαχοδήμαρχος θα πάρει τελικά τη μίζα γιά τα καινούργια απορριματοφόρα και ποιός περιφερειάρχης θα πέρδεται στις δερμάτινες by SATO πολυθρόνες.

Δεν είναι δημοκρατία ψυχή μου να με βάζεις να επιλέξω ποιός θα μου βάλει τα πιό "δίκαια" δημοτικά τέλη, δημοκρατία είναι να με ρωτήσεις αν θέλω καν να πληρώνω δημοτικά τέλη.

Δεν είναι δημοκρατία ψυχή μου να με βάζεις να επιλέξω τον εκπρόσωπό μου, δημοκρατία είναι να με ρωτήσεις αν θέλω καν να με εκπροσωπεί κάποιος.

Και γώ δεν θέλω να με εκπροσωπεί πλέον κανένας. Δε γουστάρω ρε αδερφέ πώς να το πώ αλλιώς ? Θέλω πχ. όταν γεμίσω τρείς σακούλες σκουπιδιών, να πάω εγώ ο ίδιος στον Καούση και να αγοράσω ένα απορριμματοφόρο μόνο γιά πάρτη μου, πειράζει ? Έτσι κι αλλιώς φτηνότερα θα το πάρω, μήπως αμφιβάλλει κανείς γι' αυτό ?  Κι όταν αγριέψουν οι θάμνοι στο διάζωμα της Βεΐκου να πάω εγώ μόνος μου να τους κλαδέψω έτσι κι αλλιώς εγώ μπορώ να το κάνω παραπάνω από μιά φορά το χρόνο. Και όταν καίγονται οι λάμπες στις κολώνες να είμαι εγώ αυτός που θα τις αλλάξει τρία χρόνια μετά. (ίσως λέω και λίγα δηλαδή). Και αντί να τα ακουμπάει ο αλλοδαπός μικροπωλητής στον εκάστοτε αγράμματο δημοτικό αστυνόμο γιά να κάνει τα στραβά μάτια, να του τα παίρνω απ΄ευθείας εγώ που έχω και απλήρωτη τη diners. Και αντί να παίρνει ο δήμαρχος κοινοτικά κονδύλια και να τα "αξιοποιεί" κατά το δοκούν (του), να μοιράζονται απ' ευθείας στους δημότες και τότε να δείς πώς το Αιγάλεω σε χρόνο ντέ-τε γίνεται Λος Άντζελες.

Ένα πράγμα μόνο δεν μπορεί να κάνει η άμεση δημοκρατία : να κρατάει την στρόγγυλη σφραγίδα, ξέρετε... αυτή με το εθνόσημο. Αυτό, ναι πρέπει να το ομολογήσουμε, είναι ένα μεγάλο πρόβλημα και ίσως και ο μόνος λόγος ύπαρξης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Θα μου πείς "λίγο είναι αυτό ?"  Όχι δεν είναι λίγο θα σου πώ εγώ που είμαι και ντόμπρος άνθρωπος, γι' αυτό και αύριο, στις 7 ακριβώς, με το που θα σκάσει δηλαδή μύτη η Ηώς η ροδοδάκτυλος που έλεγε και ο καλός συνάδελφος ο Όμηρος, όμηρος των μικροαστικών μου μύθων, θα χωθώ στο δοκιμαστήριο-παραβάν παραβαίνοντας κάθε κοινή λογική, και αφού τραβήξω την κουρτίνα γιατί στην πραγματικότητα ντρέπομαι γι΄αυτό που κάνω, θα γδυθώ και θα δοκιμάσω τα καινούργια ρούχα του βασιλιά, που εγώ θα ακριβοπληρώσω και εδώ που τα λέμε τί δικαιούσαι να αγοράσεις γιά πάρτη σου με μιά ψήφο ? Εδώ ένα σώβρακο με τον τουίτυ να πάρεις κοστίζει 18 €. (Η ψήφος δεν σου κοστίζει τίποτε απολύτως !) Και εκτός αυτού, μέσα στο σώβρακο δεν χωράει ΚΑΙ η στρόγγυλη σφραγίδα, ξέρετε ...αυτή με το εθνόσημο. Και αν έλειπε η στρόγγυλη σφραγίδα από το σώβρακό μας, τί θα έμενε τότε στους "αιρετούς" μας άρχοντες να κρατάνε ? Τα αρχίδια μας ?

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται τελικά και η ουσία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, δηλαδή ...στα αρχίδια μας !


3 σχόλια:

  1. δεν ειμαι σιγουρος αν καταλαβα το σχολιο σου :P
    δηλαδη δεν θα με ψηφισεις τελικα? :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Σε κάποια χώρα γίνονται εκλογές. Η καταμέτρηση των ψήφων στην πρωτεύουσα αναδεικνύει πρώτη δύναμη το λευκό με ποσοστό περίπου 70%. Οι εκλογές επαναλαμβάνονται την επόμενη Κυριακή και το λευκό ξεπερνά το 80%. Μπροστά στο διαφαινόμενο κενό εξουσίας, τα δύο μεγάλα κόμματα, ο κρατικός μηχανισμός και οι δημόσιες υπηρεσίες εγκαταλείπουν την πόλη, καταστρώνοντας αστυνομικά σχέδια για να ανακαλύψουν τον υποκινητή. Μια έκπληξη όμως περιμένει τους κρατούντες: ο πληθυσμός της πόλης αφυπνίζεται, "φωτίζεται", και ανακαλύπτει από την αρχή τις αξίες της αλληλεγγύης, της προσωπικής ευθύνης, της αλληλοβοήθειας. Το κράτος όμως δεν έχει πει ακόμη την τελευταία λέξη......"

    Περίληψη από το βιβλίο "Περί φωτίσεως" του Ζοζέ Σαραμάγκου. Ο ίδιος ο συγγραφέας είπε: "Δεν είμαι εγώ απαισιόδοξος ο κόσμος μας είναι απαίσιος"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εκλογές,κόματα με φρουφρού κι αρώματα....
    Πανούσης
    http://www.youtube.com/watch?v=qAInk_dpU8Q

    Παραπάει το πράμα
    Χάρυ Κλυν
    http://www.youtube.com/watch?v=4y1qYLXLZzc&feature=share

    ΑπάντησηΔιαγραφή