Γιατί μωρή τραγουδάς στο Κουβέιτ ?

@ Απαγορεύτηκε λέει η χρήση των Dslr στο Κουβέιτ. Και με το δίκιο τους δηλαδή οι άνθρωποι. Ακούσανε τους δικούς μας τους φωστήρες να λένε πως ξεκινάμε πόλεμο με το προφανές και σου λένε φωτογράφοι είναι-με τι θα τον κάνουνε τον πόλεμο ? Με Dslr θα τον κάνουνε. Απαγόρεψέ τες λοιπόν νάχεις το κεφαλάκι σου ήσυχο...

@ Σύμφωνα βέβαια με κάποιες άλλες πληροφορίες μας, την απόφαση γιά την απαγόρευση των Dslr την πήρε υπουργός του Κουβέιτ-λάτρης της φωτογραφίας, που όταν δεν παίζει στο υπουργείο του tetris με κεφάλια αντιφρονούντων, μπαινοβγαίνει και χαζεύει στις γκαλλερί του Dpgr.

@ Γιά καλό δηλαδή τόκανε ο άνθρωπος και μήπως θάπρεπε να υιοθετήσουμε και μεις κανένα τέτοιο μέτρο.

@ Θυμηθείτε από την ταινία "Το Θύμα", την καταπληκτική ατάκα  του Σπύρου Καλογήρου προς την άφωνη-ψωνάρα "αδερφή" του Ζωζώ Σαπουντζάκη που ήθελε να γίνει τραγουδίστρια : "Γιατί μωρή τραγουδάς ? Δεν τον λυπάσαι τον κόσμο ? "

@ Γι' αυτό δεν πρέπει να βγάζετε αδελφοί μου βιαστικά συμπεράσματα. Γιά το καλό της Τέχνης νοιάζονται.

@ "Συνταγματική μοναρχία έχουν εκεί, με το σύνταγμα να είναι διακοσμητικό, κουμάντο κάνει ο Εμίρης και κάνει ό,τι γουστάρει.Διορίζει πρωθυπουργούς, υπουργούς και νομοθετεί κατά το δοκούν", παρατηρεί ένα μέλος.

@ Να δείς, τί μου θυμίζει αυτό...τί μου θυμίζει.... Α ναι ! Το βρήκα !

@ Η μόνη διαφορά είναι ότι εκεί κάνει κουμάντο ένας εμίρης ενώ "εδώ" ένας κακομοίρης.

@ Μα και σύ βρε παιδάκι μου... λέγονται τέτοιες κουβέντες εκεί μέσα ? Μιλάνε ποτέ γιά σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου ?

@ Βέβαια εκείνο που δεν λέμε είναι, πως ως κράτος το Κουβέιτ μπορεί μεν να απαγόρεψε τις Dslr αλλά, αν αύριο το πρωί γουστάρει, μπορεί να πάρει από εικοσιδύο Leica στον κάθε πολίτη της νάχει να βγάζει μακροζουζουνάκια.

@ Και πρίν έρθει ο Φλεβάρης μάλιστα και επιστρέψουν οι αυτοεξόριστοι. (Έμαθα πως θα επιστρέψει με το όνομα Τριανταφυλλίδης).

@ Η ιστορία επαναλαμβάνεται.

@ Τί πλήξη θεέ μου...

@ Τόσο παλιά τα καινούργια... τόσο καινούργια τα παλιά...

@ Χρόνια Πολλά στις Κατερίνες ! Και στις Κατίνες ! Κι είναι τόσες πολλές... (μα και τόσο "λίγες" ταυτόχρονα...)