@ Όσο το Ελληνικό Κράτος, παρά τις όποιες βαριές του παθογένειες, βαθιά στην συνείδηση των πολιτών εθεωρείτο μιά (τελικά) αυτοτελής και σχετικά ανεξάρτητη οντότητα, (κάτι το "Βυθίσατε το Χόρα"- κάτι το "Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες" συνετέλεσαν αποφασιστικά σε αυτό), δεν θα μπορούσε να διανοηθεί ουδείς να χρησιμοποιήσει έμμεσα ή άμεσα, εθνικά σύμβολα ή λέξεις οι οποίες παραπέμπουν στην επίσημη πολιτεία. Αυτό δε μάλιστα δεν ήταν απλώς κάποια πρακτική αλλά αποτελούσε και νομικά κατωχυρομένο δικαίωμα και μάλιστα σε όλη την Ευρώπη. Δεν μπορούσες πχ. να χρησιμοποιήσεις όρους όπως Ελληνικό, Εθνικό, Δημοτικό κλπ, το δικαίωμα χρήσης αυτών των λέξεων ανήκε αποκλειστικά στο Κράτος. Άντε το πολύ-πολύ να άνοιγες κανένα καφενείο και να το ονόμαζες "Ελληνικόν", μέχρι εκεί όμως. Και είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της National-Panasonic η οποία προκειμένου να μπορεί να εξάγει τα προϊόντα της στις ευρωπαϊκές χώρες, αναγκάστηκε να αφαιρέσει το National.
Από τότε όμως που και η Ελλάδα μπήκε στο ευρωπαϊκό μπλέντερ, οι όροι αυτοί πλέον έχασαν κάθε αίγλη αλλά και κάθε ουσιαστικό περιεχόμενο αφού πλέον δεν μιλάμε γιά κυρίαρχα κράτη παρά μόνο κυρίαρχα οργανωμένα (ιδιωτικά) συμφέροντα. Και αν κάποιος σήμερα ξανασχεδίαζε το νέο ευρωπαϊκό χάρτη, μάλλον δεν θα έψαχνε τα σύνορα της κάθε χώρας-μέλους αλλά της κάθε εταιρείας και με κριτήριο μεγέθους τον βαθμό επιρροής της στο παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι. Θα είχαμε λοιπόν το κράτος της Siemens, της Fiat, της Krupps, της Deutsche Bank, της PSA, της France Telecom κλπ κλπ.
Αυτά είναι λοιπόν τα νέα κυρίαρχα κράτη και κανένα φυσικά από τα γνωστά "παλιά" δεν θα τολμούσε να "δανειστεί" κάποιο εμπορικό τους σήμα αφού αυτά είναι απολύτως κατοχυρωμένα. Και γιά να μην μας μένει και η ελάχιστη πλέον αμφιβολία περί του ποιός πλέον κυβερνά αυτόν τον τόπο, αξίζει να παρατηρήσουμε ότι παρότι κανείς δεν μπορεί ούτε καν να αγγίξει το σήμα της Coca-Cola, αυτό το ιερό δισκοπότηρο του παγκόσμιου trade mark, την ίδια δεν την εμποδίζει κανείς να χρησιμοποιεί ένα εθνικό όρο και να ονομάζεται Ελληνική. (Ελληνική Εταιρία Εμφιαλώσεως). Φυσικά έχουμε και ακόμη πιό κωμικές εκδοχές της πλήρους ανυποληψίας του ελληνικού κράτους, όπως αυτή του να μαζεύονται δυό-τρία μαστόρια και να συστήνουν εταιρεία η οποία να φέρει τον βαρύγδουπο διακριτικό τίτλο "Πανελλαδικός Οργανισμός Μονώσεων".
Ο καθένας λοιπόν είναι ό,τι θέλει να λέει πως είναι και ο αείμνηστος Τσαρούχης τόχε πεί πρώτος. Και αφού μέσα σε όλο αυτό το αξιακό χάος ο καθένας μπορεί να βάζει ό,τι ταμπέλα γουστάρει με την ίδια ευκολία που μπορεί να δώσει στον σκύλο του ό,τι όνομα γουστάρει, γιατί να μην προθέσουμε και σε ένα Διαγωνισμό Φωτογραφίας τον όρο "Πανελλήνιο". Πέραν όμως του τελείως απαράδεκτου της χρήσης του συγκεκριμένου όρου, ας δούμε και το πραγματικό νόημα που μπορεί ένας τέτοιος όρος να έχει σε κάποιο Διαγωνισμό και εν προκειμένω Φωτογραφίας.
-"Πανελλήνιος" σημαίνει ό,τι μπορούν να συμμετέχουν μόνο Έλληνες φωτογράφοι ? Και τί Έλληνες ? Εκ μητρός, εκ πατρός ή και εκ των δύο γονέων ? Νιγηριανός υιοθετημένος από Έλληνες γονείς μπορεί να συμμετάσχει ? Αφγανός που όμως έχει "μετάσχει της αυτής Παιδείας" με επτά χρόνια στην Ελλάδα και με 1.750 ένσημα , μπορεί να λάβει μέρος ? Στην περίπτωση αυτή πρέπει να προσκομιστεί βιβλιάριο ενσήμων ή έστω κάποιος λογαριασμός ΔΕΗ που να αποδεικνύει τα χρόνια διαμονής του "ξένου" ? Διαζευγμένη με 2 ανήλικα παιδιά και μάνα νεφροπαθή και γκόμενο άνεργο σοβατζή με στυτικές δυσλειτουργίες θα πάρει το ΕΚΑΣ ? Νομίζω πως μένουν πολλά να εξηγηθούν καθότι αδυνατώ πλήρως να καταννοήσω την λέξη "Πανελλήνιος".
'Η μάλλον και γιά να σοβαρευτούμε, δεν αδυνατώ καθόλου. "Κατανοώ" απολύτως. Τι καταννοώ ?
Θα σας πώ αύριο.
Συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου