Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Παύλο... κρίμα...

@ Κάποτε, όταν δούλευα στην εφημερίδα "Η ΠΡΩΤΗ", η καλή τύχη τόφερε να έχω Διευθυντή μου τον Παύλο Τσίμα. Και όπως και η συντριπτική πλειονότητα των συναδέλφων έτσι κι εγώ, ήμουν πραγματικά περήφανος που είχα ένα τέτοιο Διευθυντή.

Άνθρωπος με βαθιά δημοκρατικές αντιλήψεις και συνείδηση, ασκούσε το λειτούργημά του με ένα τρόπο που σίγουρα θα μπορούσε και να αποτελεί πρότυπο δημοσιογραφικού ήθους. Διευθυντής μονάχα ως προς τις ευθύνες και όχι ως προς τα όποια προνόμια σου προσφέρει συνήθως μιά τέτοια θέση, με πρώτο του μέλημα μετά την ανάληψη των καθηκόντων του την αφαίρεση των υαλοπετασμάτων, του γνωστού γυάλινου διευθυντικού κλωβού δηλαδή, θεωρώντας εαυτόν πρώτο μεταξύ ίσων του και δείχνοντάς μας πως δεν είναι και κείνος παρά ένας από μας αφού δεν υπήρχε πλέον καμμία πλέον κλειστή πόρτα να χτυπήσεις γιά να μιλήσεις με τον διευθυντή σου αλλά και καμμία κλειστή πόρτα που θα μπορούσε να κρύψει ό,τιδήποτε.

Και πράγματι, παρ' ότι ήταν ο "Διευθυντής", με την συνολική του στάση κατάφερε να γίνει όχι απλά "ένας από μας" αλλά και ο άνθρωπος ο οποίος πέραν των επαγγελματικών, συχνά στεκόταν δίπλα μας ακόμη και στα προσωπικά μας. Έτσι, ο σεβασμός που κατέκτησε ήταν ουσιαστικός αφού δεν αφορούσε την οργανική του θέση  αλλά την ίδια του την προσωπικότητα.

Σήμερα, δύο δεκαετίες μετά, προσπαθώ να ξαναφέρω την "εικόνα" αυτή στη σκέψη μου αλλά ειλικρινά, μου είναι εξαιρετικά δύσκολο. Μου είναι δύσκολο γιατί, ο Παύλος Τσίμας που τουλάχιστον εγώ γνώρισα, δεν έχει καμμία σχέση με αυτό το φτηνιάρικο και θλιβερό του ομοίωμα το οποίο εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια να λειτουργεί ως το απόλυτο δημοσιογραφικό ενεργούμενο.

Δεν νομίζω ότι ο χαρακτηρισμός αυτός χρήζει και περαιτέρω τεκμηρίωσης αφού πλέον τα σύγχρονα δημοσιογραφικά ενεργούμενα, είτε φυσικά πρόσωπα είτε και ΜΜΕ, δεν έχουν πιά καμμία ανάγκη γιά το οποιοδήποτε πρόσχημα. Και το τελευταίο πλέον φύλλο συκής έπεσε, και το "θέαμα" σε καμμία περίπτωση δυστυχώς δεν παραπέμπει στην ποιητική πλαστικότητα των σωμάτων στον γνωστό σχέδιο του Nτύρερ αλλά μάλλον σε αξιοθρήνητα γεροντικά εφήβαια που σε κάνουν να αποστρέφεις το βλέμμα ή ακόμη και να εμμέσεις.

 Δεν με ενοχλεί διόλου η εκ δημοσιογραφικής γενετής αθλιότητα ενός κ. Πρετεντέρη ή ενός κ. Καψή ή μιάς κ. Τρέμη. Η επαγγελματική τους "πολιτεία" άλλωστε είναι γνωστή και κατά την σοφή λαϊκή ρήση είναι "σα να ζητάς καλλιγραφίες από της μυλωνούς τον κώλο". Ούτε και κανείς θα μπορούσε να μεμφθεί τον γάιδαρο γιά την κακοφωνία του, ένα ασβό γιά την δυσοσμία του ή ένα χοίρο γιά έλλειψη καλών τρόπων. Μερικά πράγματα είναι στην ..."φύση" μας και ως τέτοια μπορούν να είναι τελικά όχι μόνο "αποδεκτά" αλλά ακόμη και ..."χαριτωμένα" προκαλώντας την θυμηδία μας. Άλλωστε, ποτέ δεν κινδυνεύουμε από ό,τι εξ αρχής γνωρίζουμε και από την άλλη μεριά, οι παραπάνω έχουν ακόμη πολλά περιθώρια γιά περαιτέρω ευτελισμό τους αφού στο κάτω-κάτω δεν έχουν δα να υπερασπιστούν και τίποτε και δεν κινδυνεύεις ποτέ να χάσεις κάτι το οποίο επίσης ποτέ δεν είχες όπως πχ. το δημοσιογραφικό (και κατ' επέκτασιν τελικά και προσωπικό) ήθος.

Ο Παύλος Τσίμας όμως είναι ένα τραγικό πρόσωπο, γιατί είχε να χάσει. Και ως άλλος Φάουστ, επέλεξε ο ίδιος να το κάνει. Γιά "πολλά ή γιά λίγα χρήματα", προσωπικώς δεν με αφορά, και όχι γιατί τάχα αγνοώ ή παραβλέπω πως την ...υπέργεια πλέον (και όχι υπόγεια) σύνδεση του καναλιού στο οποίο φέρεται να δημοσιογραφεί με το λαχταριστό δημόσιο χρήμα και μάλιστα μέσα από εξώφθαλμα σκανδαλώδεις διαδικασίες. "Δεν με αφορά", επειδή απλά θεωρώ πως το το μείζον γιά μιά κοινωνία (ακόμη και σήμερα), δεν είναι το να χάνει το δημόσιο χρήμα της αλλά πρωτίστως το δημόσιο ήθος της, ένα ήθος που κυρίως διαμορφώνεται από όσους έχει καταγραφεί ως πρότυπα στην κοινωνική συνειδηση.

Διαβάζοντας λοιπόν και γω το γνωστό σύνθημα που γράφτηκε γιά τον συγκεκριμένο υπάλληλο πλήρως ανυπόληπτων και κοινωνικά ευρύτατα απαξιωμένων δημοσιογραφικών οργανισμών και συγκροτημάτων, θα έλεγα πως δεν ξέρω αν είναι το "πάθος γιά το χρήμα" εκείνο που μπορεί να "σε κάνει Παύλο Τσίμα", αλλά σίγουρα μιά έλλειψη έστω και στοιχειώδους αυτοσεβασμού είναι απαραίτητη.

23 σχόλια:

  1. Είναι γνωστο πως το συστημα είναι ατρωτο σε αβολες ιδεες εχον και κατεχον τους μηχανισμους διαμορφωσης αρα κάθε μη βολικον στο πυρ το εξωτερον σουμπιτο αρα ότι υπαρχει είναι βολικον απριορι

    είναι γνωστο πως το συστημα συνεχως εξωραιζεται από νεα αφθαρτα και μεσης αποδοχης στερρεοτυπα γεγονος που ωθει τον κοσμο αμηχανα σε σταση εκλογων αλλα αυτό είναι κατι που τελικα δεν απασχολει. Οι νομιμοτητες ή μαλλον αρκει οι νομιμοφανειες να ισχυουν δηλαδη αυτά που καθοριζουν πλειοψηφιες μειοψηφιας δηλαδη να κινουνται οι μηχανισμοι καθορισμου προτεραιοτητων.

    Ειναι γνωστο πως στηνονται μυθοι επιβολης με προκατασκευασμενες γεφυρες δηθεν προσεγγισης και ομογενοποιησης ιδεων, ομαδας, καθημερινοτητας..πως δηλαδη κατασκευαζονται οι μελλοντικοι διαμορφωτες κοινης γνωμης ή μαλλον της πιο κοινης του μεσου ορου, σπαζοντας ελεγχομενα στεγανα «διευθυντικων δικαιωματων», προβαλλοντας μηχανισμους ελεγχομενης διαφανειας στα ορια του ραδιο αρβυλα και της διασπορας για ελεγχο και αξιολογηση απλα και ταπεινα.

    Αλοιμονο, δεν υπαρχουν ισχυρα πραγματικα προτυπα αξιων, δεν υπαρχουν ιδεολογοι που θα γινουν μπροστινα σημαδια χαραξης πορειας διεξοδου, δεν υπαρχουν ελευθεριες που διεκδικουνται με αρχες δικαιου, δεν υπαρχει δικαιο ουτε τυφλοτητα στην απονομη του, δεν υπαρχει συνανθρωπος να ακουμπησεις στον ωμο του χωρις να εχεις διακριτικα σημαδια φυλης, δεν υπαρχει ουτε ο Παυλος, ουτε Εσυ ουτε Εγω, ειδωλα υπαρχουν ιδεας πληθους που παραγει υπεραξιες για τους «εκλεκτους» εκλεγμενους ολιγους χειριστες ματαιοδοξιας φευ μιας ασημαντοχρονης εγκαταβιωσης

    Όμως ελπιζω δυνατα πως θαρθει η εποχη που μονο οι «μηχανες», απαλλαγμενες από συνδρομα κατωτερων ανθρωπινων ιδιογονιδιωματων, θα κανουν την επανασταση επαναπροσδιορισμων και θα ξημερωσει μια μερα που θα στηθει ένα νέο γεννος από μηχανης θεου αληθινο πανανθρωπινο κοινων αξιων και στοχων απαλλαγμενων από προπατορικά πιθηκων αλογων και παραλογων και τοτε θανθισουν τα ανανθιστα, ελπιζω λεω, ή σαν να ονειρευομαι, να μη παρεξηγηθουμε κιολας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. “Δεν βόσκει κανείς ατιμώρητος στα λιβάδια της ανώτερης τάξης, δεν σπουδάζει ατιμώρητος στα πανεπιστήμιά της, δεν διαβάζει ατιμώρητος τα βιβλία της, δεν χρησιμοποιεί ατιμώρητος τις επιστήμες της, τα προνόμιά της, τις γυναίκες της. Σε μικρές - μικρές δόσεις, σχεδόν ανεπαίσθητα, καταπίνει το δηλητήριό της, παραλύει...”
    Κάριν Στρούκ, “Ταξική Αγάπη”

    Δίσταζα να σχολιάσω, διάβασα και ξαναδιάβασα το κείμενό σου πολλές φορές.
    Φοβόμουνα τους υφάλους της ηθικολογίας, της εκ του ασφαλούς καταγγελίας, της κενολογίας, που παραμονεύουν και που θάπρεπε να αποφύγω.

    Είναι άλλωστε ο Παύλος Τσίμας ο μόνος αριστερός, ο μόνος έντιμος και ηθικός άνθρωπος που υποχώρησε, που συμβιβάστηκε, που άλλαξε στην πορεία των χρόνων; Όχι φυσικά.
    Αν κάτι τον διαφοροποιεί από τους άλλους είναι ότι είναι ο μόνος που “μπαίνει” κάθε μέρα στο σπίτι μας. Τουλάχιστον όσων παρακολουθούν τηλεόραση και δη το Mega.
    Και, ίσως, το γεγονός ότι κάποιοι επιμένουν να τον θεωρούν αριστερό και σχεδίαζαν μάλιστα να του αναθέσουν την διεύθυνση των κομματικών τους ΜΜΕ.

    Αν είχε γίνει όπως οι υπόλοιποι, οι ανενδοίαστοι και κωλοπετσωμένοι της παρέας του δεν θα έκανε ίσως τόση εντύπωση. Όμως, έτσι θα ήταν άχρηστος για τ' αφεντικά του, ένας από τους πολλούς διαθέσιμους αμοραλιστές. Αντίθετα αυτή η θλιβερή, η αμήχανη, η κακομοίρικη εικόνα, αυτό το κοντράστ σε σχέση με τους άλλους τρεις είναι που τον κάνει να διαφέρει και να λειτουργεί σαν αριστερό, ηθικό, ανθρώπινο ή δεν ξέρω 'γω τι είδους άλλοθι. Ρόλο που, απ' ότι φαίνεται, πρόθυμα παίζει.

    Τραγική περίπτωση σίγουρα.
    Δεν μπορώ να ξέρω αν ήταν το πάθος για το χρήμα που τον οδήγησε εδώ, ή για την καριέρα, για μια “σίγουρη” δουλειά.
    Δεν ξέρω αν πίστεψε ότι μπορεί να καταφέρει το ακατόρθωτο, να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, ότι μπορεί και την συγκεκριμένη θέση να έχει και την αξιοπρέπειά του να κρατήσει.
    Ή αν, ακόμα χειρότερα, είχε την αυταπάτη ότι θα μπορούσε να παρέμβει μέσα απ' αυτή την θέση, να προσθέσει και την δική του φωνή, το δικό του χρώμα στο δελτίο.
    Σίγουρα, σ' αυτή την περίπτωση, δεν έλαβε υπόψιν τον κανόνα, ότι πάντα ο ρόλος επικαθορίζει τον φορέα του και ποτέ το αντίθετο. Κι ότι αν πλύνεις μαζί βρώμικα με καθαρά την βρωμιά μοιράζεις, όχι την καθαριότητα.

    Να διευκρινίσω ότι δεν διεκδικώ για τον εαυτό μου τον τίτλο του ανυποχώρητου. Σίγουρα ο γράφων του σήμερα διαφέρει από εκείνον της εποχής που κι εσύ δούλευες με τον Τσίμα στην Πρώτη. Οι δικαιολογίες πολλές, όλοι μας έχουμε. Οι υποχρεώσεις, η κούραση, η δουλειά που δύσκολα την κρατάς και που ακόμα πιό δύσκολα βρίσκεις καινούργια, ο δρόμος που είναι ανηφορικός, γεμάτος στροφές και αδιέξοδα... Σύμφωνοι. Απλά υπάρχουν κάποιες διαχωριστικές γραμμές που προσπαθεί κανείς να μην υπερβεί. Γιατί, τουλάχιστον

    “Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή
    σου όπως την θέλεις,
    τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς:
    Μην την εξευτελίζεις...”
    Κ. Καβάφης, “Όσο μπορείς”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Κι ότι αν πλύνεις μαζί βρώμικα με καθαρά την βρωμιά μοιράζεις, όχι την καθαριότητα".

    Nxen, υποκλίνομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ Νίκο, τα είπες όλα. Επειδή πάντων μέτρον Άνθρωπος, έδειξες με τον καλύτερο τρόπο ότι ακόμη και μέσα σε δυσκολίες, απόγνωση και διωγμούς, ο Άνθρωπος είναι σε θέση να κρατήσει την ηθική (δεν φοβάμαι τη λέξη) και αξιοπρεπή στάση του, αρκεί να μην έχει κατακυριευτεί από άμμετρη φιλοδοξία και καιροσκοπισμό. Το κάνουν καθημερινά χιλιάδες συνάνθρωποι. Ο Παύλος Τσίμας, ΟΧΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Παύλοι Τσίμοι, αμέτρητοι γύρω μας..
    Υπήρχαν , υπάρχουν και θα υπάρχουν.
    Είναι το καλύτερο λιπαντικό για τις "μηχανές" της εκάστοτε κρατικής προπαγάνδας.
    Εκτός αν ο "απο μηχανής θεός" του stsk μας απαλλάξει απο πάσης φύσεως μηχανές που λειτουργούν καταβροχθίζοντας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
    Δεν θεώρησα σκόπιμο να σχολιάσω κάτι αε αυτό το θέμα , κυρίως γιατί ένοιωσα αμήχανα με την διάκριση ενός Παύλο Τσίμα, ανάμεσα σε τόσους.
    Διάβασα όμως το σχόλιο του nxen και στάθηκα σε αυτό...
    "Αντίθετα αυτή η θλιβερή, η αμήχανη, η κακομοίρικη εικόνα, αυτό το κοντράστ σε σχέση με τους άλλους τρεις είναι που τον κάνει να διαφέρει και να λειτουργεί σαν αριστερό, ηθικό, ανθρώπινο ή δεν ξέρω 'γω τι είδους άλλοθι. Ρόλο που, απ' ότι φαίνεται, πρόθυμα παίζει."
    ..και εκεί που ένοιωθα μια ψιλοαγανάκτηση κάθε που τον έβλεπα στο ΜΕΓΚΑ (εγώ τον γνώριζα απο τις εκπομπές του στον 902 ) τώρα κατάντησε να μου προκαλεί μονάχα οίκτο, γιατί δεν του φαίνεται να τον παίζει και τόσο πρόθυμα αυτό τον ρόλο και αυτό είναι που τον κάνει ακόμη πιο θλιβερό.

    Και βέβαια δεν μπορώ παρά να επικροτήσω και εγώ αυτή την υπέροχη φράση του nxen..
    ".. αν πλύνεις μαζί βρώμικα με καθαρά την βρωμιά μοιράζεις, όχι την καθαριότητα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. nxen είπε...

    “Δεν βόσκει κανείς ατιμώρητος στα λιβάδια της ανώτερης τάξης, δεν σπουδάζει ατιμώρητος στα πανεπιστήμιά της, δεν διαβάζει ατιμώρητος τα βιβλία της, δεν χρησιμοποιεί ατιμώρητος τις επιστήμες της, τα προνόμιά της, τις γυναίκες της.......κλπ”
    Κάριν Στρούκ, “Ταξική Αγάπη”

    Αρχικά δεν είναι και σωστό αυτό αναφέρει ο κάθε συγγραφέας ή ο κάθε καλλιτέχνης και δεν παίρνεται σαν δεδομένο και σαν ορισμός.

    Βασικά τί εννοει "ανώτερη τάξη" ;
    Με βάση το οικονομικό επίπεδο ή το επίπεδο μορφώσεως;
    Γιατί το ίδιο μπέρδεμα συμβαίνει και με την λέξη "αριστοκρατία".

    Αφήνοντας στην άκρη το επίπεδο μορφώσεως ας ασχοληθώ με το πρώτο και θα έλεγα οτι είναι πιά καιρός, να ξεφύγουμε απ την κομπλεξική και κάπως άρρωστη άποψη, οτι όποιος έχει λεπτα "έχει πατήσει επί πτωμάτων" και οτι εκμεταλλεύτηκε τους φτωχούς και όλα τα άλλα γνωστά σχετικά, γιατί η πιό συνηθισμένη αιτία που κάποιος ανήκει στην οικονομικά ανώτερη τάξη, είναι λόγω της ευφυίας του και ίσως απ το γεγονός, οτι αυτός ανήκει στον homo economicus, ενώ άλλοι ανήκουν σε μιά άλλη κατηγορία (σίγουρα πολύ μεγαλύτερη, δηαλδή στον homo sociologicus.

    Δηλαδή, όσοι έκαναν μιά έξυπνη πατέντα ή χρησιμοποίησαν τα εγκεφαλικά τους κύτταρα και έβγαλαν πολλά λεπτά..πρέπει να τιμωρηθούν ακριβώς επειδή είναι έξυπνοι και επειδή δεν μοιράζονται τον δικό τους πλούτο με τους άλλους;
    Εγώ πάντως ποτέ δεν έχω γνωρίσει κάποιον που έχει μοιραστή τα δικά του με κάποιον που έχει λιγότερα απ αυτόν, αλλά θέλει να μοιραστή των άλλων...με τα περισσότερα.

    Γράφω αυτά παρ' όλο που ΔΕΝ ανήκω στην οικονομικά ανώτερη τάξη, αλλά έχω βαρεθή αυτήν την πολυπιπιλημένη καραμέλλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ ένας απλός φωτογράφος είπε...

    To επίπεδο μόρφωσης είναι ανεξάρτητο από την οικονομική θέση-διαστρωμάτωση. Ο συγγραφέας μιλάει για "τάξη" με την μαρξιστική της έννοια.

    Όσοι λοιπόν "βόσκουν" εκεί χάμου, και δεν ανήκουν στην αστική τάξη, αναπόφευκτα είναι οι σφουγγοκωλλάριοί της. Κάποιοι απ' αυτούς θάθελαν να έπαιρναν τις αποφάσεις (wannabe's, βλέπε Μπάμπης) άλλοι αρκούνται στο σπορ της παπαγαλίας αναγνωρίζοντας την ταξική τους θέση. (Τσίμας)

    Κανείς δεν έβγαλε λεφτά από μια έξυπνη ιδέα, αντίθετα τις έξυπνες ιδέες τις εκμεταλλεύεται η αστική τάξη πετώντας ένα ξεροκόμματο στον γεννήτορά τους. Ίσχυε μόνο στον πρώιμο καπιταλισμό (Β. Φραγλίνος, Γκρ. Μπελ, κ.α.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ozzy είπε...
    "To επίπεδο μόρφωσης είναι ανεξάρτητο από την οικονομική θέση-διαστρωμάτωση"

    Δεν είπα οτι εξαρτάται, αν και τις περισσότερες φορές είναι άμεσα εξαρτημένη, γιατί με την έξυπνη εκμετάλλευση της μορφώσεως, ανεβαίνει και το οικονομικό επίπεδο, γιατί εγώ είπα "λόγω της ευφυίας του" αν τώρα διαθέτει και ευφυία και εκμεταλευτεί και την μόρφωσή του, είναι ο καλύτερος πιθανός συνδυασμός:
    Εξαρτημένη σχέση: Μόρφωση.....Κέρδος
    Ανεξάρτητη σχέση: Κέρδος.....Μόρφωση
    Σημ :
    Το τί λέει ο κάθε Τσίμας και τί έγραψε ο κάθε τάδε μου είναι παντελώς αδιάφορα, γιατί κάποια άλλη στιγμή, κάποιος άλλος εξ ίσου γνωστός έχει πεί τελείως αντίθετα και δεν μου άρεσαν ποτέ τέτοιες επιλεκτικοί και βαρύγδουποι....ορισμοί, γιατί πολλές φορές θεληματικά, βάζουν το νερό σε λάθος αυλάκια
    Προσωπικά, προτιμώ να σκέπτομαι παρά να παπαγαλίζω.

    ozzy είπε...
    "Κανείς δεν έβγαλε λεφτά από μια έξυπνη ιδέα, αντίθετα τις έξυπνες ιδέες τις εκμεταλλεύεται η αστική τάξη πετώντας ένα ξεροκόμματο στον γεννήτορά τους"

    Καλά εδώ, μάλλον πλάκα κάνεις.!
    Δεν ξέρω στον πλανητη σου τί γίνεται, αλλά στον πλανήτη Γή επικρατούν άλλα.

    Αυτοί που απέκτησαν χρήματα από "αρπαχτές" είναι οι λίγοι στο σύνολο, αλλά ο κόσμος έχει άλλη εντύπωση γιατί....αυτοί ακούγονται και αυτοί γίνονται γνωστοί.
    Πχ. αν αποκτήσουν δύο άτομα πολλά, γνωστός στους πολλούς θα είναι αυτός με τις "αρπαχτές" και σχεδόν ποτέ ο άλλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Απλέ φωτογράφε δεν μας λές ένα (1) όνομα κάποιου που απέκτησε "πολλά" χωρίς να κάνει αρπαχτή ?
    (λάδωμα, φοροδιαφυγή, λαθρεμπόριο, εκμαυλισμό συνειδήσεων, εγκλήματα, εκβιασμούς, πουτάνες, τζόγο, ναρκωτικά, μαύρο χρήμα, οφσορ εταιρείες κλπ κλπ κλπ κλπ)

    Ένα όνομα μόνο θέλω (ΜΟΝΟ ΕΝΑ) και μετά μπορώ να πεθάνω ήσυχος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Παύλος Κιρκασίδης είπε...

    "Απλέ φωτογράφε δεν μας λές ένα (1) όνομα κάποιου που απέκτησε "πολλά" χωρίς να κάνει αρπαχτή ?
    (λάδωμα, φοροδιαφυγή, λαθρεμπόριο, εκμαυλισμό συνειδήσεων, εγκλήματα, εκβιασμούς, πουτάνες, τζόγο, ναρκωτικά, μαύρο χρήμα, οφσορ εταιρείες κλπ κλπ κλπ κλπ)"

    Πάντα ήμουν της ιδέας (και παραμένω στην ίδια) οτι οι όχι έξυπνοι ή οι ηλίθιοι μένουν πάντα στον πάτο των επιτυχημένων και δεν είναι βέβαια τυχαίο. Όπως δεν είναι τυχαίο οτι και εγώ δεν απέκτησα χρήματα, ενώ από τον στενό φιλικό και οικογενειακό κύκλο έβγαλαν και συνεχίζουν να βγάζουν επειδή (ευτυχώς γι αυτούς) δεν είναι περιορισμένης ευφυίας σαν την δική μου.

    Πχ. Στην Δανία, πρίν αρκετό καιρό γνώρισα κάποιον, που με μιά πατέντα που πούλησε σε μιά Αμερικάνικη εταιρεία (και μαζί με κάτι άλλες που εκεμεταλλεύεται ο ίδιος), έχει γιά να ζήση η οικογένειά του...γιά γενιές μετα (έχει δυο διπλώματα Ηλεκτρονικού)
    Και πάλι εδώ, δούλεψα γιά μερικά χρόνια σαν υπέυθυνος σε μιά άλλη εταιρεία, ενός που έκανε ενδοσκοπικά όργανα και αυτός έβγαλε τα μαλλιοκέφαλά του από μιά μικρή....αλλά πολύ έξυπνη τροποποίηση σε ένα από αυτά (είναι Μηχανικός του Πολυτεχνείου)
    Ένας άλλος φίλος είχε μιά εταιρέια catering γιά τις αεροπορικές εταιρείες (πάλι εδώ) ...την πούλησε μετα από λίγα χρόνια και τωρα η ζωή του είναι χρόνιες διακοπές και βρίσκεται εδώ με την γυναίκα του λογω των παιδιών....όσο λειτουργούν τα σχολεία (αυτός δεν έχει διπλώματα είναι απλός Μάγειρας, αλλά απλά έχει μυαλό και είδε αυτό που δεν έβλεπαν οι άλλοι).
    Αυτοί είναι μόνον τρείς από τούς αρκετούς που ξέρω (και μάλιστα αυτοί οι τρείς έχουν τα λιγότερα από τους υπόλοιπους).
    Και εγώ δυστυχώς δεν ανήκω στους έξυπνους, τους οποίους όμως, τους εκτιμώ και τους θαυμάζω γιά την ευφυία τους, αντί να τους βρίζω, να τους διαβάλλω και να τους υποτιμώ, προσπαθόντας με αυτόν τον τρόπο να κρύψω την βλακεία μου και την μετριότητά μου.
    Τώρα πραγματικά περιμένεις να σου δώσω και τα ονόματα τους ..τα τηλέφωνά τους...και τις διευθύνσεις τους ;

    ΥΓ.
    Βέβαια υπάρχουν και νταβατζήδες και βαποράκια με ναρκωτικά και διάφορες πουτάνες κλπ...κλπ αλλά από αυτούς....μόνον στην κορυφή της πυραμίδας είναι πλούσιοι. Οι άλλοι, οι πολλοί αυτά που βγάζουν και αυτά που έχουν είναι τρίχες απ τα ...... αυτών της κορυφής, αλλά βλέπεις....αυτοί ακούγονται (γιατί αυτοί της κορυφής δεν ακούγονται σχεδόν ποτέ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Panos Diamantis είπε...

    "Συγνώμη αδερφέ αλλά είσαι «ένας απλά συστηματοποιημένος» και ........"

    Α...αα!!!!
    Τί ωραία!
    Δηλαδή ότι πάει στραβά με κάποιον.....πάντα φταίνε οι άλλοι..!!!!!!

    Απλή, ωραία και βολική σκέψη.

    Συνέχισε λοιπόν στο να δίνης λύσεις κάνοντας πάντα τέτοιες βολικές σκέψεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ο μύθος του ...γενετικώς (ή περίπου γενετικώς), "έξυπνου" και γονιδιακώς ικανού δεν είναι μόνο τελείως αντιεπιστημονικό αλλά και ένα άθλιο ιδεολόγημα-τέχνασμα-εύρημα του πανέξυπνου συστήματος ώστε να "εξηγεί" στον κάθε περιθωριοποιημένο ή "μη προνομιούχο" (καθ' οιονδήποτε τρόπο μη προνομιούχο) τους λόγους γιά τους οποίους είναι απολύτως φυσιολογικό κάποιοι (πιό έξυπνοι-ικανοί) να ασκούν εξουσία σε κάποιους λιγότερο, ενώ την ίδια στιγμή προσπαθεί να κρύψει τα αληθινά αίτια τα οποία δεν είναι παρά οι αβάσταχτη κοινωνική ανισότητα.

    Ο μύθος αυτός κυκλοφορεί και σε άλλη εκδοχή, στον μύθο του "αυτοδημιούργητου".

    Πρόσφατα σε συζήτησή μου με φίλο άκουσα γιά κάποιον γνωστό του "αυτοδημιούργητο" ο οποίος ήταν μάλιστα τόσο πετυχημένους που είχε φτάσει να έχει 40 εργαζόμενους ως προσωπικό. Τώρα πώς είναι δυνατόν να θεωρείσαι "αυτοδημιούργητος όταν εκμεταλλεύεσαι την υπεραξία 40 ανθρώπων, αυτό είναι κάτι που δεν το κατάλαβα ποτέ μου.

    Το μόνο που θα μπορούσα να απαντήσω σε όλους αυτούς τους μύθους είναι το εξής : Βρε δε γαμιόμαστε λέω γω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Παύλος Κιρκασίδης είπε...

    "Βρε δε γαμιόμαστε λέω γω..."




    Τώρα στα γεράματα ρε Παύλε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ποτέ δεν είναι αργά γιά ένα νέο ..."ξεκίνημα"... :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αφιέρωση ...
    http://www.youtube.com/watch?v=QQYMYEfHjfs

    σε όλους τους συνειδητοποιημένους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ... σας γείωσα!
    (Communist Black Metal -Катиешуа - Κατιούσα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Κρατάς τις Катиешуа κι ονειρεύεσαι... :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μιας και η κουβέντα, πριν γειωθεί στις Κατιούσα, είχε εκτραπεί από τον Παύλο Τσίμα στην ταξική κινητικότητα και τις δυνατότητες - και την ηθική - της πρωταρχικής συσσώρευσης, λέω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

    "Για να αποκτήση κανείς γρόσια, άλλος τρόπος δεν είναι, πρέπη να 'χει μεγάλην τύχη, να εύρη στραβόν κόσμο, και να είναι αυτός μ' ένα μάτι, δεν του χρειάζονται δυο. Πρέπει να φάη σπίτια, να καταπιή χωράφια, να βουλιάξη καράβια, με τριανταέξ τα εκατό, θαλασσοδάνεια, το διάφορο κεφάλι".

    Όχι για άλλο λόγο, αλλά να, για να συφοριάσω τον φίλο που δεν γουστάρει τις παραθέσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @mitsosmt01 : σχολιο αμφισημο, ευπλαστο όπως το ζυμαρι με νερο ζυγισμενο, διδασκει διαχειριση, σχεδον χρησμος

    ΑπάντησηΔιαγραφή