Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Γράμμα στον Αγανακτισμένο Πολίτη.


@  Όταν είπε ο (ούτως ή άλλως πολύς) κύριος Πάγκαλος πως όλοι μαζί τα φάγαμε, εξοργίστηκα και γώ μαζί του όπως άλλωστε και οι περισσότεροι. Μόνο που, σε αντίθεση με τους περισσότερους, εγώ δεν εξοργίστηκα γι΄ αυτό καθ' αυτό το περιεχόμενο της φράσης του αλλά γιά το ότι ως 180 κιλά και άλλα τόσα χρόνια πολιτικός, όφειλε να γνωρίζει καλύτερα την ελληνική γλώσσα ώστε να θυμηθεί πως η λέξη ωραίο σημαίνει αυτό που είναι στην ώρα του, σε αντίθεση με το ά-ωρο δηλαδή άγουρο δηλαδή ακόμη ασχημάτιστο δηλαδή άσχημο. Και η "διαπίστωσή" του αυτή δεν ήταν απλώς "άσχημη" αλλά μάλλον και προκλητική αφού εκφράστηκε από κάποιον που, ως πρωταγωνιστής επί δεκαετίες της πολιτικής σκηνής, σήμερα θάπρεπε να σκύβει το κεφάλι προς τον λαό ζητώντας του συγγνώμη ή τουλάχιστον ...βγάζοντας τον σκασμό. Αλλά ταυτόχρονα, η δήλωσή αυτή του Πάγκαλου, εκτός από προκλητική ήταν και φρικτή αφού ήταν εκτός του σωστού κοινωνικού ψυχολογικά χρόνου. Είναι σαν να πάμε σε ένα πατέρα που οδηγώντας στην Εθνική οδό ως βλάξ, έστειλε στον θάνατο την οικογένειά του και την ώρα που ολοφύρεται και θρηνεί πάνω από τα ανοιχτά φέρετρα, του θυμίζουμε πως ..."αυτός τους σκότωσε".

Μιά και όμως ένας κατά κοινή (και κατά των ομόσταυλων πολιτικών του συντρόφων) ομολογία αναίσθητος και αμετροεπής άνθρωπος, ως άλλος πολιτικός βούβαλος με τον όγκο του και τα  κέρατά του άνοιξε ακόμη μιά πληγή στο ήδη πληγιασμένο και μάλλον ξεσκισμένο κοινωνικό σώμα, δεν νομίζω ότι θα επέτεινε την ζημιά αν έστελνα και γώ τούτο δω το αφελές γράμμα στον ...Άγνωστο "Αγανακτισμένο Πολίτη".

Καλέ μου φίλε και συνέλληνα, που σήμερα αυτοπροσδιορίζεσαι ως "Αγανακτισμένος Πολίτης", δεν είναι που δεν πιστεύω την ειλικρινή σου αγανάκτηση αλλά που έχω μερικές απορίες και ίσως θα μπορούσες να με βοηθήσεις λιγάκι πάνω σ' αυτές.

- Πού ήσουν καλέ μου φίλε "Αγανακτισμένε Πολίτη" όταν δύο διαδοχικές δικτατορίες βούτηξαν την χώρα στον τρόμο και στην από κάθε άποψη αποσύνθεση ? Σε ποιά κλαμπάκια χόρευες σέικ πίνοντας βερμούτ και φορώντας καμπάνες ενώ την ίδια στιγμή τα ξερονήσια γεμίζανε από ψυχές και ενώ επίσης την ίδια στιγμή, κάποιοι "αλήτες" και "αναρχικοί" ουρλιάζανε από τα βασανιστήρια ? Γιά ποιό Γουέμπλει πανηγύριζες ως ηλίθιος μπαμπουίνος όταν την ίδια εποχή και κατά τον Ποιητή, όλα στην Ελλάδα "τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά" ? Πώς άφησες την ομάδα Παναγούλη "μονάχη της" ? Πώς και δεν έμαθες ποτέ στα παιδιά σου ποιός ήταν ο Σωτήρης Πέτρουλας ? (αν φυσικά ξέρεις κι εσύ ο ίδιος). Και αν, παρ' όλα αυτά, όντως "αγανάκτησες", πώς κατάφερες να ανταλλάξεις την αγανάκτησή σου αυτή  με μιά άδεια ταξί που σούδωσε ο Παπαδόπουλος κλείνοντας τα μάτια σου και τα αυτιά σου και φυσικά βουλώνοντας επί επτά χρόνια και το στόμα σου, μπροστά στο μεγαλύτερο εθνικό έγκλημα που συντελέστηκε στην Ελλάδα από τον εμφύλιο κι εδώ, στην προδοσία και την παράδοση της Κύπρου ? Και όταν ο αμερικανικός αλλά και ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός υλοποιούσε τα οργουελικής έμπνευσης σχέδιά του, εσύ σε ποιό σκυλάδικο της παραλιακής έσπαγες πιάτα και πέταγες γαρύφαλλα ως φιλήσυχος κοπρίτης ? Σε πόσα ουίσκια αλήθεια κατάφερνες να πνίγεις τότε την "αγανάκτησή" σου ?

- Πού ήσουν καλέ μου φίλε "Αγανακτισμένε Πολίτη" όταν μετά τις δύο χούντες, ήρθε η τρίτη χούντα του Καραμανλή ? Όταν το παρακράτος, ( τα "σταγονίδια" κατά αείμνηστο Αβέρωφ), εξακολουθούσε να ζεί και να βασιλεύει ή κατά την λαϊκή έκφραση "να γαμεί και να δέρνει" (κυριολεκτικά) και το κράτος αντί να προσπαθήσει να επουλώσει τις πληγές (που από τον εμφύλιο δεν έκλεισαν ποτέ) και να δημιουργήσει όρους κοινωνικής συνοχής και ευημερίας αλλά και να εμπνεύσει τον λαό με νέες πολιτικές αλλά και ανθρωπιστικές αξίες, όχι απλά φρόντισε να ξεπλύνει όλα τα κοινωνικά αποβράσματα αλλά και να τους δώσει μιά ακόμη ...ευκαιρία ώστε να εξακολουθήσουν να προσφέρουν το "έργο" τους, είτε μέσα από τις Ένοπλες Δυνάμεις είτε μέσα από την Αστυνομία είτε μέσα από τη Δημόσια Διοίκηση είτε και μέσα από το Κοινοβούλιο ? Κι' όταν σκοτώνονταν ο Κουμής και η Κανελλοπούλου ή μερικά χρόνια αργότερα ο Μιχαλάκης ο Καλτεζάς, πού ήταν η αγανάκτησή σου καλέ μου φίλε ?

-Πού ήσουν καλέ μου φίλε "Αγανακτισμένε Πολίτη" όταν η λέξη νέφος και μόλυνση του περιβάλλοντος είχε γίνει επί τέσσερις δεκαετίες μέρος της καθημερινότητάς μας ? Με ποιό τροχοφόρο ρημάδι σου φρόντισες να διασκεδάσεις την αγανάκτησή σου αυτή για τους δύο χιλιάδες νεκρούς του καύσωνα του 1987 ? Πού ήσουν "Αγανακτισμένε Πολίτη" όταν κάποιος υπουργός σε ξεφτίλισε λέγοντάς σου πως "το νέφος είναι οφθαλμαπάτη" ? Πού ήσουν καλέ μου φίλε "Αγανακτισμένε Πολίτη" όταν τα ποτάμια μας γίνανε οχετοί, οι πόλεις μας εφιαλτικές κι αβίωτες και όλη η Ελλάδα μιά ατέλειωτη χωματερή ? Και όταν τα δάση μας καίγονταν το ένα πίσω από το άλλο, ποιά δασική έκταση καταπάτησες λαδώνοντας γιά να κτίσεις το μίζερο και τρισάθλιο όνειρό σου ?  Σε ποιό αυθαίρετο εξοχικό στέγασες τότε την αγανάκτησή σου αυτή ?

- Πώς δεν αγανάκτησες καλέ μου φίλε όταν είδες πως τα χρήματα που έπρεπε να δοθούν γιά την Παιδεία του λαού γίνονταν μίζες και "εξοπλιστικά" συστήματα ? Και πώς δεν αγανάκτησες βλέποντας να παρελαύνουν στις εθνικές μας "επετείους" δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων, ενώ την ίδια στιγμή εσύ έπρεπε να δανείζεσαι από τις τράπεζες γιά να πληρώσεις φροντιστήρια γιά τα παιδιά σου, όταν στην Ευρώπη ο όρος φροντιστήριο καν δεν υφίσταται ως έννοια ? Και πού ήσουν καλέ μου φίλε όταν σου είπανε πως το πρόβλημα της Παιδείας μας ήταν τα "δύστροπα" αρχαία ελληνικά και όχι μόνο δεν διαμαρτυρήθηκες για την κατάργησή τους αλλά και την χαιρέτισες ως αφού σηματοδοτούσε μιά νέα ηθική αξία που ήρθε να αντικαταστήσει την έννοια του "κόπου" με αυτήν της ευκολίας ? Εύκολη μόρφωση, εύκολη ευζωία, εύκολα λεφτά. Ή όπως συμπυκνώνεται η αξιακή παρακμή σε μια μονάχα φράση ενός διαφημιστικού σλόγκαν, "δεν θέλει κόπο-θέλει τρόπο".

- Και αργότερα, το 1981, με την ...εγκαθίδρυση της πασοκικής δημοκρατίας, της "Αλλαγής", πού ήσουν καλέ μου φίλε "Αγανακτισμένε Πολίτη" όταν άρχισες να βλέπεις (γιατί το έβλεπες), πως πλέον η διαφθορά και η ηθική παρακμή άρχισε να αποκτά και ιδεολογική υπόσταση, γιατί δεν ήταν πιά "προνόμιο" των ολίγων αλλά ..."κεκτημένο" όλου του "λαού" ? Νά ποιά ήταν η πραγματική "αλλαγή" που επαγγέλθηκε ο μέγας Ανδρέας Παπανδρέου, το ότι κατάφερε να δώσει σε όλους την ευκαιρία στη μάσα. Αφού δεν μπορούσε να πατάξει την διαφθορά, τουλάχιστον να δώσει σε όλους το ..."δικαίωμα " και φυσικά και την πρόσβαση σε αυτήν. σε όλους στην διαφθορά ! Δεν ήταν δηλαδή απαραίτητο πιά να είσαι κάποιος "γόνος" ενός τζακιού (ή ένα κούτσουρό του), για να μπορείς να συμμετέχεις στο μεγάλο φαγοπότι, μπορούσες πλέον  και συ, ο μικρομεσαίος που έκανε βρωμοδουλειές και με τα πακέτα Ντελόρ και Σαντέρ κι΄ έχτιζε βίλες, μπορούσες και σύ ο μέχρι χθες ξεβράκωτος πρωτογενής εργάτης, που έβρισκες πιό ξεκούραστο και αποδοτικό να θάβεις τα πορτοκάλια σου στις χωματερές ή να ξεριζώνεις τις ελιές σου ή να κόβεις στα δύο τα καΐκια σου. Καί πώς κατάφερνες να κρύψεις την αγανάκτησή σου καλέ μου φίλε "αγανακτισμένε πολίτη", όταν οι συνεταιρισμοί βρώμαγαν και ζέχνανε, όταν οι Κοσκωτάδες αλωνίζανε συναλλασσόμενοι με το βρώμικο κράτος και όταν τα χρήματα του ασφαλιστικού σου ταμείου "απαλλοτριωνόντουσαν" γιά να εξυπηρετήσουν ΔΕΚΟ και Τράπεζες και τσέπες ιδιωτών ? Και πού ήταν το μέγα αγανακτισμένο πλήθος όταν ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς απατεώνες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας (τόχει το Παπαντρέικο τελικά), τόλμησε να ξεστομίσει πως "ένα δωράκι 500 εκατομμυρίων δραχμών θα το ...καταλάβαινε", δίνοντας έτσι το σαφές περίγραμμα του νέου πολιτικού ήθους και ύφους, το σήμα γιά το γενικό γιουρούσι αλλά και το ...μέτρο της μίζας ?

- Κι όταν έκανες ξεφτιλισμένα νταλαβέρια με τον πολιτευτή της περιοχής σου, ξεπουλώντας την ψήφο σου και την συνείδησή σου και γιά μιά "θεσούλα" στο Δημόσιο, ή γιά μιά ευμενή μετάθεση του καλομαθημένου σου μούλου από τη μεθόριο, πώς και δεν αγανακτούσες τότε ? Πώς δεν αγανακτούσες όταν αναγκαζόσουν να μάθεις στα παιδιά σου πως πρέπει να πάψουν να νοιάζονται για το σύνολο και το κοινό καλό και να κοιτάξουν πώς θα "βολευτούν" εκείνα κάπου και με οποιοδήποτε τρόπο ? Πώς δεν αγανακτούσες με τον εαυτό σου όταν γιά ένα κομμάτι ψωμί (ή ...παντεσπάνι) έγινες η πουτάνα του κάθε βουλευτή ή κομματάρχη ?

- Και πώς δεν αγανάκτησες όταν άρχισες να βλέπεις τους μέχρι χθες ανεπάγγελτους και αποτυχημένους ως ιδιώτες Κουτσόγιωργες, Τόμπρες, Τσοχατζόπουλους και χιλιάδες άλλα πολιτικά αλλά και ποινικά αποβράσματα να πλουτίζουν άνομα και απροκάλυπτα και να σε κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια σου ? Και συ να τους επιβραβεύεις με την ψήφο σου στέλνοντας ξανά και ξανά και ξανά στα έδρανα αντί να τους στείλεις στη φυλακή ή έστω στο διάολο. Με ποιά τηλεοπτικά σήριαλ αποχαυνωνόσουν όταν οι Σημίτηδες, Παπαντωνίου, Νεονάκηδες και οι συν αυτών, με όχημα το χρηματιστήριο και την απληστία σου και την ανηθικότητά σου αφού ήθελες την εύκολη κονόμα, σου άρπαξαν και τις τελευταίες σου οικονομίες ? (Και πολύ καλά σου έκαναν !)  Με ποιά τηλεοπτικά μπούτια και βυζιά αυνανιζόσουν στον καναπέ του φιλοτομαρισμού σου και δεν "αγανακτούσες" όταν οι τράπεζες σου παρείχαν πλαστικούς και πλαστούς καταναλωτικούς παραδείσους, υποθηκεύοντας όμως τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής της δικής σου αλλά και των παιδιών σου ?

- Πού ήταν η αγανάκτησή σου καλέ μου φίλε αγανακτισμένε πολίτη, όταν δεχόσουν να πληρώσεις το φακελάκι στον άθλιο χειρουργό γιατρό προκειμένου να σώσεις τον δικό ΣΟΥ άνθρωπο και ταυτόχρονα αδιαφορώντας γιά αυτόν που έχανε την σειρά του (και ίσως και την ζωή του) επειδή δεν είχε να πληρώσει) ? Και πώς δεν αγανακτούσες φίλε μου όταν ανακάλυψες πως όταν σου έκλεινε το μάτι ο πολεοδόμος, ο έφορος, ο εξεταστής του υπουργείου συγκοινωνιών και ο κάθε λαδιάρης κρατικός "λειτουργός", στην πραγματικότητα σε καθιστούσε συνένοχό του αφού και τα δύο μέρη τελικά έκαναν την (βρωμο)δουλίτσα τους ?

- Πώς δεν αγανάκτησες καλέ μου φίλε αγανακτισμένε πολίτη όταν έμαθες πως το σύνολο των ΜΜΕ ελέγχεται από μπετατζήδες, κατασκευαστές, εργολάβους και άλλα τρωκτικά του δημόσιου χρήματος, μέχρι και από κοινούς πορνοβοσκούς των 090 και νταβατζήδες του ηλεκτρονικού τζόγου, που χειραγωγούν την κοινή γνώμη αλλά και ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις σύμφωνα με τα εξωεκδοτικά τους συμφέροντα ?  (με πρώτο διδάξαντα τον ...μέγα ευεργέτη αείμνηστο ευπατρίδη που τώρα που συνάντησε τον δημιουργό του πληρώνουμε εμείς τα γαμησιάτικα της "πολιτιστικής" ευεργεσίας του), Και πώς δέχτηκες να ενημερώνεσαι εδώ και δεκαετίες από "αξιοπρεπείς" εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου και να ..."ψυχαγωγείσαι" με την τηλεοπτική σαβούρα που σε ταΐζουν για να σε κάνουν ακόμη πιό μαλάκα απ' ότι είσαι και φυσικά και ακόμη πιο ...συνένοχο ? Ή πώς δεν αγανάκτησες καλέ μου φίλε "Αγανακτισμένε Πολίτη" όταν έμαθες πως είμαστε από τις τελευταίες χώρες της Ευρώπης στην ανάγνωση βιβλίων, φροντίζοντας να ...αντισταθμίσουμε αυτή μας την υστέρηση με τις παγκόσμιες πρωτιές μας στην διαφθορά και στα τροχαία δυστυχήματα ?

- Και πώς και δεν αγανακτούσες καλέ μου φίλε με την διχασμένη σου συνείδηση όταν μετά από κάθε πράξη της 17 Νοέμβρη (πλην μίας), κρυφά μέσα σου πανηγύριζες ενώ όταν μιλούσες "επισήμως", "καταδίκαζες την τρομοκρατία" ? Και πώς σήμερα μετά από όλα αυτά δεν αγανακτείς που στις προκηρύξεις της 17 Νοέμβρη, αυτά που φαινόντουσαν τότε "επισήμως" υπερβολικά και ακραία και που περιγράφανε το μέλλον που ερχόταν, σήμερα δυστυχώς, όχι απλώς επιβεβαιώνονται αλλά τελικά, μπροστά στον ζόφο που ζούμε, δείχνουν και να ...στερούνται φαντασίας ? Και τι είδους ποιότητα έχει μια δημοκρατία όταν κολάζει μεν τις πράξεις των τρομοκρατών ενώ την ίδια στιγμή, όχι απλά επαληθεύει σε υπέρτατο βαθμό τις "νευρωτικές θεωρητικές φαντασιώσεις" τους αλλά και τις ξεπερνάει ?

- Και πώς δεν αγανακτούσες καλέ μου φίλε όταν έβλεπες την ελληνική "αριστερά" να έχει πάψει να ενδιαφέρεται γιά τα πραγματικά προβλήματα του λαού και να μετατρέπεται σε ένα γελοίο αλλά ωστόσο ιδιοτελέστατο γραφειοκρατικό μηχανισμό αρκούμενη σε ένα ρόλο που το μόνο που της εξασφαλίζει είναι το κράτημα κάποιων "κλειδιών" ? Και πώς πίστεψες ότι θα "τιμωρήσεις" αυτή την αριστερά απλώς ανακυκλώνοντας κάθε φορά τά ίδια κόμματα εξουσίας, αναθέτοντάς τα να λύσουν τα προβλήματα που εκείνα δημιούργησαν ? Πώς δεν αγανάκτησες καλέ μου φίλε με τον εαυτό σου πρώτα-πρώτα και με την απόλυτη βλακεία σου όταν πίστεψες πως Δικαστής κι εγκληματίας μπορεί να είναι το ίδιο και το αυτό πρόσωπο ?

Καλέ μου φίλε, "αγανακτισμένε πολίτη", θα μπορούσα να σε "ρωτήσω" γιά χιλιάδες ακόμη πράγματα αλλά ξέρω ότι τώρα πρέπει να κατέβεις στην "πλατεία" και δεν έχεις χρόνο να σπαταλήσεις γιά τις δικές μου γελοίες "απορίες".

Και επειδή διαισθάνομαι ότι αυτές μου οι "απορίες" είναι λογικά αδύνατον να βρουν έστω και ελάχιστα πειστικές απαντήσεις, για τούτο το λόγο, καλέ μου φίλε "Αγανακτισμένε Πολίτη", σε φτύνω ! Σε φτύνω κατάμουτρα ! Γιατί στην πραγματικότητα ΕΣΥ είσαι το "κράτος". Εσύ είσαι αυτό που καμώνεσαι πως σιχαίνεσαι, εσύ είσαι αυτό που σήμερα τελείως υποκριτικά αλλά και με περισσή βλακεία και θράσος "καταγγέλεις. Και αν σήμερα με κάτι "αγανακτείς", στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά μονάχα ο εαυτός σου. Και όντως, αυτό δεν ...υποφέρεται.

Αλλά ενώ σε φτύνω κατάμουτρα, την ίδια στιγμή συντάσσομαι και μαζί σου. Και "κατεβαίνω" μαζί σου στην "πλατεία" και ενώνω την δική μου άναρθρη κραυγή με τη δική σου. Γιατί καλέ μου φίλε "Αγανακτισμένε Πολίτη", παρά την τελικά σχιζοειδή σου αλλά και απολύτως ιδιοτελή πολιτική σου συμπεριφορά, δυστυχώς η αγανάκτησή σου αυτή, προς το παρόν παραμένει η μόνη μου ελπίδα.


17 σχόλια:

  1. πολυ ωραιο το κειμενο λυκε.
    οπως ο κουστουριτσα μεσα σε ενα underground εδειξε την ιστορια της γιουγκοσλαβιας, εσυ καταφερες μεσα σε ενα κειμενο να δειξεις την κοινωνικο-πολιτικη κατασταση της ελλαδας τα τελευταια χρονια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. οπως λεει και Τζιμακος ολο το εθνος προσκυναει σωβρακα και φανελες,.,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. στα γεγονότα μπορείς να συμμετέχεις αλλά δεν μπορείς να τα οργανώσεις ούτε να τα προκαλέσεις στερούμενος μέσων και εφαρμοστικών διαδικασιών από πάντα. Τώρα, σήμερα, στο διαδίκτυο ίσως η στέρηση λιγόστεψε με την μεγάλη επιφύλαξη πως κατέχοντες τον Λόγο είναι ίσως καθορίζουν στόχους κατά τα φίλτρα και τις επιδιώξεις τους συμπαρασύροντας με τεχνική του «περισσότερο αποδεκτού» και όχι πάντα της «πλήρους συμφωνίας» και ταύτισης. ( ο Λόγος είναι η μόνη κυρίαρχη Τέχνη και Τεχνική, αποδομεί ή δομεί θέσεις ή αντιθέσεις ). Με λίγα λόγια ο συμψηφισμός και το παρελθόν αποκομμένο από συγκυρίες και αιτίες δεν προσφέρονται σχεδόν ποτέ ως βάση τεκμηρίωσης για το σήμερα που κρίνεται από αύριο

    ( θα επανέλθω μάλλον )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. O μούτσος του μονοπύθμενου διαφωνεί:

    http://tinyurl.com/63dlnxv

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για να κατέβεις στην πλατεία πρέπει να έχεις ένα πλαίσιο διεκδίκησης.
    Στόχους
    Όραμα
    Ανατροπή

    http://tinyurl.com/65nvdpa

    και όχι ωραιοποίηση του τέρατος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ...καλά τα λες...
    Αντιληπτόν, πως τα βλέπεις και τα 'μολογείς ολιστικά τα γεγονότα, -φαινόμενα και σημαινόμενα-.
    Συμφωνώ, χαίρομαι και ουδόλως εντυπωσιάζομαι που αναγνωρίζεις προς το παρόν την μία και μοναδική εμφανή οδό αντίστασης, συντασσόμενος παραπλεύρως του "αγανακτισμένου", ασχέτως σχιζοειδών και ασύνειδων "ιδίων" ή λογικών και αναγκαίων "κοινών" συμφερόντων. Εξ άλλου η φύσις ισορροπεί δια των ανισορροπιών τής εντροπίας της.
    Πάντα υπάρχει το επόμενο βήμα.
    Είναι σίγουρο πως σε λίγο καιρό θα το βαδίζουμε.
    Πολλοί ή λίγοι δεν έχει σημασία.
    Η πορεία του νέου βήματος, θα είναι η επόμενη παράγραφος ή σελίδα της συνείδησής μας...., ανάλογα...!
    Εν τέλει, με αφορμή το νόημα από το προηγούμενο -του δικού μου- σχόλιο, περί της τέχνης του Λόγου και της Πειθούς των, συμπληρώνω και την Τέχνη της Διάκρισης.
    Εδώ καλούμεθα να ζυγιάσουμε την κρίση μας.
    Εδώ ομνύουμε να ακολουθήσουμε την "τέχνη" μας.
    Εδώ οψόμεθα να ανατρέξουμε σε λίγα χρόνια για να ασπαστούμε ή να καταδικάσουμε την τωρινή μας απόφαση.

    Εύγε Παύλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εζησα και μεγάλωσα στην Αθήνα, σε μία μόνιμη και διαρκή αγανάκτηση.
    Κατέφυγα σε ένα χωριό όπου πραγματικά έχω την δυνατότητα να αγανακτώ κάπως λιγώτερο.
    Με τις πρώτες συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα,έκανα ότι μπορούσα για να βρεθώ ανάμεσα στους "ομοίους" μου και να σηκώσουμε επι τέλους το ανάστημά μας.
    Το πρώτο βράδυ ενθουσιάστηκα που ήμουν και εγώ εκεί, το δεύτερο βράδυ ένοιωσα απολύτως ξένο σώμα, μπήκα γρληγορα στο τραίνο του γυρισμού με μία μόνο σκέψη...
    -Φτού γαμώτο..τώρα θα συνεχίσω να αγανακτώ και με τους αγανακτισμένους, που θύμωσαν γιατί χάνουν όλα αυτά που με αγανακτούν τόσα χρόνια τώρα και όχι γιατί ανακάλυψαν οτι θα έπρεπε να είχαν αγανακτήσει απο τον καιρό που γεννήθηκαν.
    Γύρισα στο χωριό σιωπηλή, αφήνοντας την σπίθα της όποιας όψιμης αγανάκτησης να λειτουργήσει όπως λειτουργήσει και ακόμη γιατί δυσκολευόμουν να εξηγήσω την δυσφορία μου στους άλλους.
    Τώρα μπορώ χωρίς απολύτως καμία ένσταση, να κάνω παραπομπή στο κείμενό σου Παύλο.
    Εγώ εδώ που είμαι, συνεχίζω να αγανακτώ ,όχι στις πλατείες, αλλά εδώ, δίπλα μου..
    -Με το κλιμάκιο που ήρθε προχτές να μας "προσφέρει" δωρεάν ιατρικές διαγνώσεις με την ομπρέλλα "αρμοδίων" και να στείλει τον κόσμο να αδειάσει τα φαρμακεία από τα σκευάσματα της συγκεκριμένης εταιρείας..
    Με το κωλόμπαρο που πάνε τα 15χρονα να πιούν "ποτό" με 5 ευρώ χωρίς απόδειξη και τους παράταιρους κυρίους που μπαίνουν μέσα στις 3 τα μεσάνυχτα ( το μεροκάματο βλέπεις.. ), την αστυνομία να κόβει βόλτες "..κυρία μου έχετε δίκιο, όμως ότι και να κάνουμε εμείς,να ξέρετε δεν θα αλλάξει τίποτα )..
    -Με τον μπάρμπα μου που είναι βαμμένος Πασοκτζής αλλα έτσι που του καταντήσανε την σύνταξη θα τους γαμήσει στις επόμενες εκλογές και εγώ να χαίρομαι -όχι που θα τους γαμήσει- αλλά γιατί άμα πιάσει πάτο η σύνταξη μπορεί και να πιάσει το νήμα της αγανάκτησης από την αρχή.
    Αλλά επειδή και αυτό χλωμό το βλέπω, γι αυτό λέω να δοκιμάσω να τον πάρω μαζί μου στην προσπάθεια να δημιουργήσουμε θέατρο στην περιοχή...
    Λές ?
    Ξέρω και γώ..
    Πάμε και βλέπουμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ωραία τα λες Παύλε μου,αλλά έχω κι εγώ κάτι απορίες να θέσω.
    Εγώ που ήμουν αγέννητη στο Γουέμπλεη μπορώ να αγανακτήσω?
    Εγώ που νευρίαζα με τον παππού μου γιατί αντί να παίζει μαζί μου έβλεπε τη δίκη Κοσκωτά , μπορώ να αγανακτήσω?
    Εγώ που όταν ο Γκάλης ο Γιαννάκης ο Φασούλας και τ'άλλα παιδιά σήκωναν το κύπελο το 87 , πήγαινα β δημοτικού, μπορώ να αγανακτήσω?
    Εγώ που στη γ γυμνασίου έβαλα τη θεια μου τη φιλόλογο να μου γράψει τον ορισμό της τραγωδίας από τον Αριστοτέλη και έκατσα και τον έμαθα απ'έξω (είναι το μόνο κείμενο που έμαθα απ'έξω στη ζωή μου, μάλιστα ακόμη το θυμάμαι), μπορώ να αγανακτήσω?
    Εγώ που έπαιρνα τον πατέρα μου τηλέφωνο στη δουλειά το μεσημέρι των Χριστουγέννων για να του πω "έλα επιτέλους σπίτι, τρώμε", μπορώ να αγανακτήσω?
    Εγώ που είδα τον γυναικολόγο θειό μου να τον περνάνε από πειθαρχικό,γιατί 23 Δεκέμβρη του 2005 και ενώ είχε άδεια πήγε τρέχοντας στο νοσοκομείο ,για να σώσει μητέρα 32 ετών στη γέννα του 4ου παιδιού της,αφού οι εφημερεύοντες έπιναν φραπέ αφήνοντάς την να τη βρει ο θειος μου με μηδέν πίεση από τη μητρορραγία, για να μη γίνει μια μέρα διευθυντής κλινικής (λες και τον ένοιαζε...) , μπορώ να αγανακτήσω?
    Εγώ που πέρασα όλα τα μαθήματα στη σχολή με το σπαθί μου, για να δω τους γλύφτες να μπαίνουν στα μεταπτυχιακά και να παίρνουν τα καλύτερα προγράμματα , μπορώ να αγανακτήσω?
    Εγώ που είδα συνάδελφο 42 ετών να σκοτώνεται στο δρόμο για τη Φλώρινα ,όπου πήγαινε από τη Θεσ/κη για 8 ώρες μάθημα την εβδομάδα,όταν σταμάτησε για να βοηθήσει άλλη συνάδελφο που είχε πρόβλημα με το αυτοκίνητο και άφησε τη γυναίκα του έγκυο, μπορώ να αγανακτήσω?
    Εγώ που ψηφίζω ΠΑΝΤΑ στις εκλογές, μπορώ να αγανακτήσω?
    Εγώ που δεν έχω ούτε δίπλωμα οδήγησης γιατί δεν έχω τη δυνατότητα να συντηρήσω αυτοκίνητο ΜΟΝΗ ΜΟΥ,εξαναγκάζοντας τον εαυτό μου να χρησιμοποιεί αστική και υπεραστική συγκοινωνία όταν θέλει αυτή και με τους όρους που θέλει αυτή, μπορώ να αγανακτήσω?
    Εγώ που είδα τον λοκατζή αδερφό μου να παθαίνει υποθερμία ανήμερα 15Αύγοστο από τα καψόνια, μπορώ να να αγανακτήσω?
    Εγώ που με πτυχίο φυσικής πήγα σε οδοντίατρο για συνέντευξη για να του δίνω τα εργαλεία και να ρίχνω κι ένα σφουγγάρισμα μετά και δε με πήρε, μπορώ να αγανακτήσω?

    Ρωτάω μόνο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πού ήσουν Αγανακτισμένε; ( α μερος )
    http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=7193
    του Τάκη Μίχα 03/06/2011

    1 εικόνα
    Ετικέτες
    • Αγανακτισμένοι
    Που ήσουνα Αγανακτισμένε να διαμαρτυρηθείς:
    • Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου) κατανάλωνες 12% πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ, ενώ το εισόδημά σου ήταν 5% κάτω του μέσου όρου και η παραγωγικότητα της εργασίας σου 20% χαμηλότερη;
    • Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου) άρχισες να παίρνεις σύνταξη στα 55 σου παίρνοντας το σκανδαλώδες ποσοστό του 96% των μέσων αποδοχών και επιβαρύνοντας το ΑΕΠ με 13,5% –ενώ αντίστοιχα οι “μη αγανακτισμένοι” μαλάκες στις χώρες του ΟΟΣΑ άρχιζαν να παίρνουν σύνταξη στα 63, έπαιρναν μόλις το 61% των αποδοχών τους και επιβάρυναν το ΑΕΠ με 10%;
    • Όταν εσύ(και/ή οι γονείς σου) είχατε στήσει την μεγάλη φιέστα των απεργιών την δεκαετία του 80 υπονομεύοντας έτσι την ανταγωνιστικότητα της χώρας; Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας κατά την περίοδο 1976-1988 χάθηκαν, εξαιτίας νομίμων απεργιών και μόνο 0,36 εργάσιμες μέρες ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων στην Ελλάδα έναντι 0,06 στις ΗΠΑ και 0,14 στην Ιταλία και την Ισπανία.
    • Όταν ο Ανδρέας έπαιρνε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στις αρχές της δεκαετία του 80 στο 20% και το ανέβαζε μέσα σε μια δεκατία σε 80%;-το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δαπανήθηκε όχι σε επενδύσεις αλλά για τους μισθούς και συντάξεις των «πρασινοφρουρών » με τους οποίους γέμισε το δημόσιο;
    • Όταν Παγκόσμια Τράπεζα κατέτασσε την Ελλάδα 81η από 202 χώρες στην πάταξη της διαφθοράς και η Διεθνής Διαφάνεια την ταξινομούσε το 2009 σαν την χώρα με τον πιο διεφθαρμένο δημόσιο τομέα μεταξύ των EΕ-27;
    • Όταν οι συντεχνίες επέβαλλαν κάθε είδους εμπόδια στην αγορά εργασίας που καταλαμβάνει τη χειρότερη 5η θέση στον ΟΟΣΑ; Με αποτέλεσμα η ανεργία μεταξύ των νέων να φτάνει στο 20%, και να αποθαρρύνονται οι ξένες επενδύσεις;
    • Όταν στην Ελλάδα οι «προοδευτικές δυνάμεις» οικοδομούσαν ένα νομικό πλαίσιο που στοχεύει στην εξόντωση των επενδυτών: Σύμφωνα με την μελέτη Doing Business 2011 της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα αξιολογείται 154η μεταξύ 183 χωρών ως προς την ποιότητα και εφαρμογή των νόμων που αφορούν την προστασία των επενδυτών.
    • Όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι έστηναν το μεγαλύτερο φαγοπότι που γνώρισε ο πλανήτης δημιουργώντας έναν δημόσιο τομέα όπου οι δαπάνες μισθών και συντάξεων του δημοσίου τo 2009 απορροφούν το 55% των εσόδων του δημοσίου σε σχέση με το 38% αντίστοιχα που απορροφούν στην υπόλοιπη Ευρώπη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ( β μερος )
    • Όταν χτιζόταν το τεράστιο Ελληνικό κράτος-δεύτερο σε μέγεθος μετά την Πορτογαλία στην ΕΕ (με βάση τις δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με το κατά κεφαλή ΑΕΠ);
    • Όταν η Ελλάδα δαπανούσε για την δημόσια διοίκηση το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ απ όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ -19.7%-με μέσο όρο ΟΟΣΑ 13,5%(2004)
    • Όταν η αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα ήταν στον πάτο μεταξύ των 23 χωρών της ΕΕ (2000);
    • Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες ύψωναν τους περισσότερους φραγμούς στην επιχειρηματικότητα σε σχέση με τις άλλες χώρες της ΕΕ;
    • Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν την μεγαλύτερη χρήση διοικητικών μέτρων εναντίων των επιχειρήσεων στην ΕΕ;
    • Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν το μεγαλύτερο διοικητικό βάρος (κόστος κρατικής γραφειοκρατίας) στις επιχειρήσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ(το 2003 εκτιμάτο μεταξύ 5,4%-6,8% του ΑΕΠ);
    • Όταν τα τελευταία οκτώ χρόνια η Ελλάδα βρίσκεται όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της στην προτελευταία θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ-27;
    • Όταν τον Μάιο πριν από ένα έτος κάτι άλλοι «αγανακτισμένοι» δολοφονούσαν εν ψυχρώ τρεις εργαζόμενους επειδή οι τελευταίοι αρνήθηκαν να υπακούσουν στις ντιρεκτίβες τους;
    • Όταν οι πραιτοριανοί του ΚΚΕ συνελάμβαναν το περασμένο έτος τους 900 τουρίστες-εισβολείς του κρουαζιερόπλοιου Ζενίθ επιβάλλοντας στο ισπανικό πρακτορείο να βγάλει την Ελλάδα από το σχεδιασμό των «ιμπεριαλιστικών» κρουαζιερών που οργάνωνε;.
    • Όταν οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα μεταξύ των ετών 2003-2008 αντιπροσώπευαν μόνο το 1% του ΑΕΠ όταν ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 4,1%;
    • Όταν οι 11 πιο ζημιογόνες ΔΕΚΟ (με συσσωρευμένες ζημίες 1,7 δις ) στην Ελλάδα πλήρωναν το 2010 μέσο μισθό 40772 ευρώ ανά εργαζόμενο –διπλάσιο από τον αντίστοιχο του ιδιωτικού;
    • Όταν τα παλληκάρια της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ απαλλοτρίωναν τους κοινωνικούς πόρους για να κάνουν «αγανακτισμένες» κρουαζιέρες στην Άπω Ανατολή η στις Μπαχάμες;
    • Όταν ο μέσος όρος απόδοσης των Ελληνόπουλων στις διεθνείς εξετάσεις στην PIZA ήταν ο χαμηλότερος μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ-με εξαίρεση το Μεξικό και την Τουρκία; Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα απασχολεί τους περισσότερους εκπαιδευτικούς ανά μαθητή σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο;
    • Όταν δεν υπάρχει ούτε ένα ελληνικό ΑΕΙ μεταξύ των καλύτερων 100 στον κόσμο;Ότι το πτυχίο του ΑΕΙ βελτιώνει μισθούς κατά μόνο 32%, (έναντι 61% στην ΕΕ) αποφέροντας έτσι απόδοση 3,5% στο κόστος της εκπαίδευσης (έναντι 7% στην ΕΕ);
    • Όταν επί δεκαετίες τώρα άλλοι «αγανακτισμένοι» καταστρέφουν τις πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις, εμποδίζουν τα μαθήματα και εξευτελίζουν τους καθηγητές απαξιώνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την τριτοβάθμια εκπαίδευση;
    • Όταν τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στην Ελλάδα είναι μόλις 0,2% δηλαδή δέκα φορές λιγότερα από αυτά που της αναλογούν σε σχέση με τον πληθυσμό της;
    • Όταν τέλος, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ μεταξύ 183 χωρών, η Ελλάδα κατατάσσεται 84η στους θεσμούς, 123η στο μακροοικονομικό περιβάλλον, 94η στην αποδοτικότητα στην αγορά αγαθών, 93η στην ανάπτυξη της χρηματοοικονομικής αγοράς, 74η στην εξειδίκευση των επιχειρήσεων και 79η στις καινοτομίες;
    Γιατί Αγανακτισμένε δεν σε είδα ποτέ να διαμαρτύρεσαι για όλα αυτά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Προφανώς για να κάνεις «πλατεία» πρέπει να έχεις κάποια διεκδικητική περίπου άποψη, δεν πας εκεί επειδή σου μύρισαν τα σουβλάκια. Όμως, η οποιαδήποτε ποιοτική σου διαφοροποίηση θα παραμείνει για πάντα εντός σου να σου κατατρώει τα σωθικά γιατί δεν βρίσκεται κοινός τόπος, δεν βρέθηκε ποτέ κοινός τόπος, συνεννόησης με τον παραδιπλανό σου, πρωτοκαθεδρεύουσας της καχυποψίας και της αναζήτησης της ταυτότητας των ακουώντων ώτων σε κωδικοποιημένα σημάδια, ένα στολίδι, ένα κάτι στο μαλλί, στα γένια, μια φράση και άλλα συνοδευτικά.

    Πως επομένως να προκύψει κοινή αυθόρμητη θέση; Εδώ δεν μπορείς να βρεις με 3 φίλους κοινή ώρα για ρετσίνα, θα οργανωθεί τόσο πλήθος με τη μία χωρίς «εφαρμοστικούς» μηχανισμούς; Προσωπικά είμαι καχύποπτος και εύχομαι να κάνω λάθος. Φοβάμαι ακόμη, στην μέγιστη ανάγκη ταυτοποίησης της δράσης τής «πλατείας», τον κατευθυνόμενο ή εν πάσει περιπτώσει έναν κεντρικό ισχυρό Λόγο που θα μορφοποιήσει το ευάλωτο και ευδιαμόρφωτο της περίστασης επιβάλλοντας και αφωνίες.

    Ένας παρόμοιος κυρίαρχος Λόγος είναι ο λόγος και της αφωνίας τών 300 εκλεγμένων. Κάθε παράλληλος λόγος είναι απαγορευτικός στις αρχές κομματικής πειθαρχίας δηλαδή εκλέγεσαι να ομιλείς με απόψεις και καταλήγεις να ομιλούν για δήθεν απόψεις σου δηλαδή στην ουσία οπτικοποιείς το ποσοστό ισχύς του κυρίαρχου Λόγου άρα προς τι τα στασίδια του κοινοβουλίου; ( ρητορική ερώτηση )

    Καταθέτω σε διαβούλευση και εμπλουτισμό την παρακάτω πρόχειρη πρόταση:
    Άμεση εκλογή βουλευτών από αναρτημένη ενιαία λίστα κωδικοποιημένων υποψηφίων. Ψήφος φανερά ή μυστικά με χειρόγραφη συμπλήρωση επί προτυπωμένου, προδιπλωμένου, αυτοκόλλητων άκρων ψηφοδελτίου τού κωδικού που αντιστοιχεί σε επιλεγμένο υποψήφιο. Συγκρότηση κοινοβουλίου 100 βουλευτών. Εκλογή πρωθυπουργού από το κοινοβούλιο. Συγκρότηση κυβέρνησης με ευθύνη τού πρωθυπουργού και έλεγχος απόδοσής της από το κοινοβούλιο. ( Ακόμη, άμεση εκλογή και του Προέδρου της Δημοκρατίας απευθείας από τον λαό ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @stsk
    Όσο εσύ και ο κύριος Μίχας (δεξιό κατάλοιπο από τα λίγα) δεν μπορείτε να διακρίνεται τη διαφορά μεταξύ ex ante και ex post καλύτερα να αφήνετε τα στατιστικά στοιχεία στους γνωρίζοντες. Διότι το να κατηγορείς κάποιον γιατί δεν έλαβε δράση στο παρελθόν κρίνοντάς τον με μεταγενέστερα στοιχεία είναι το λιγότερο βλακώδες. (σσ. στην έκτη τελίτσα του β μέρους, το 2003 φέρεται ως εκτίμηση, φαντάσου!!)

    Και στο κάτω κάτω ο κύριος Μίχας γιατί αφού είναι μέρος της Τέταρτης εξουσίας δεν μίλαγε τότε? Μήπως γιατί τόσο καιρό ζούσαμε σε μια επίπλαστη πραγματικότητα? Να θυμίσω ότι πέρσι μάθαμε για πρώτη φορά πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, να θυμίσω επίσης ότι λόγω της ανυπαρξίας ισολογισμών στα νοσοκομεία το κόστος που ακόμα καταγράφεται στον προϋπολογισμό κάθε χρόνο είναι φανταστικό? Λοιπόν γιατί να αγανακτήσει ο κόσμος όταν το σινάφι του Μίχα είχε πείσει το λαό για την ισχυρή Ελλάδα, το κέντρο της Ευρώπης, για την ισότιμο εταίρο με τους ισχυρούς του πλανήτη? Αλλά βέβαια για όλα φταίει ο λαός... (έχει φυσικά μέρος της ευθύνης αλλά όχι όλο όπως προσπαθούν να περάσουν στη συνείδηση του λαού τα τσιράκια του φιλελευθερισμού)

    Ευχαριστώ πολύ αλλά δε θα πάρω. Είναι τόσο μεγάλα και βλακώδη τα λάθη και τα λογικά άλματα που κάνει ο δημοσιογράφος που παρέθεσες που ένας άνθρωπος με στοιχειώδη λογική δε θα τσίμπαγε.Απορώ που τον ανέφερες καν δηλαδή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. «…ο συμψηφισμός και το παρελθόν αποκομμένο από συγκυρίες και αιτίες δεν προσφέρονται σχεδόν ποτέ ως βάση τεκμηρίωσης για το σήμερα που κρίνεται από αύριο»
    VS

    «Διότι το να κατηγορείς κάποιον γιατί δεν έλαβε δράση στο παρελθόν κρίνοντάς τον με μεταγενέστερα στοιχεία είναι το λιγότερο βλακώδες»


    vapo, ανεπιτρεπτα προχειρο και εμπαθες το σχολιο σου και αυθαιρετες οι ταυτισεις σου με σχολια από το διαδίκτυο που ετυχε να δω και που παρατεθηκαν αυτουσια, χωρις προσωπικη θεση, ώστε να εμπλουτιστει το θεμα με αποψεις που επισης τρεχουν

    δεν ξέρω που σε παίρνει και κάνεις κολπάκια αλλά σε μένα δεν. Ποιος νομίζεις πως είσαι και ασχολείσαι με μένα προσωπικά, ποιος σούδωσε το δικαίωμα να προσδιορίζεις, να αφήνεις υπόνοιες για δεξιά ή οποιαδήποτε κατάλοιπα από τα λίγα!!! Απίστευτο; Πως ταυτίζεις έτσι άκριτα άγνωστους μεταξύ τους σχολιαστές; Κατάλαβες από τα σχόλια μου ότι συμφώνησα με τα αναρτημένα; Συμμαζέψου και ανασκεύασε αμέσως κάθε σημείο που αναφέρεσαι σε μένα προσωπικά γιατί ολίσθησες. Εδώ απόψεις κατατίθενται και επ αυτών γίνεται ότι γίνεται και μόνο. Το τι κάνεις στις παρέες σου μου είναι αδιάφορο, εδώ όμως οφείλεις να είσαι προσεκτικός γιατί δεν σε παίρνει. Ακούς εκεί δεξιά κατάλοιπα από τα λιγα!! Ποιος είσαι ρε εσύ που προσδιορίζεις ποιον, ξερεις;

    Μεγάλε εισαι και τελειως καπως και το παιζεις και καπως, απορω με σενα πραγματικα, εχεις πολύ θρασος να προσφωνεις με τοση απρεπεια και συν τοις αλλοις αποδυναμωνεις ετσι με τη μια όλα σου τα οποια επιχειρηματα. Αν από τα σχολια μου αυτά καταλαβες και καταλαβες τί δεν διεκρινα που εσυ διακρινεις με κανεις αφωνο, όπως ακριβως ολο το συστημα από κατασκευης στοχευει σε αφωνιες καί δια του παρα-λογικου παραληρηματικου συνηθως δηθεν Λογου.

    Εντυπωσιαζεις ομολογω και αναλογιζομαι πως τελικα το σχολιο σου είναι η πιο γρηγορη αποδειξη για το αδυνατον μιας συμπορευσης αφου τελικα φαινεται πως πρεπει να διαφωνουμε και σε αυτά που ισως συμφωνουμε θεωρουντες καποιοι παντα εαυτους πιό και καλα!!!. Απιστευτο. Σημαδι των καιρων κι αυτό από επιδεξια εργαλεια και σοου μπιζ παρουσιες

    Για να κλεισω ελπιζοντας να μην επανελθω, με κραυγες καλουπωμενες, με απαξιώσεις, με αφορισμους αποδομησης του συρμου, με ανεξοδες «ταυτοποιησεις» αυτοκλητων εκφραστων δηθεν του ορθου Λογου που δεν καταλαβαινουν, με βολικες διαστρεβλωσεις... δυστυχως χανεται παντα η μπαλλα. Ασυναρτητα και αχρειαστα καταληγουν σε ελλειμα συνεννοησης δηλαδη συμπορευσης που εκμεταλλευεται το συστημα και επιβαλλεται και κυριαρχει και θα κυριαρχει δυστυχως για παντα

    ( Δεν μπορει κανεις σοβαρα να ισχυριστει ότι μολις περσι καταμετρηθηκαν οι «κακοι» δημοσιοι υπαλληλοι, ότι στα νοσοκομεια ανακαλυφθηκαν οργια κακοδιαχειρισης υπηρεσιων, φαρμακων, υποδομων, το πελατειακο κρατος… Ξερουμε αγαπητε που ζουμε, και αν δεν ξεραμε ειμασταν τουλαχιστον υποψιασμενοι αλλα αυτό είναι ένα άλλο θεμα

    Και κατι ακομη. Οι εργαζομενοι δεν είναι αριθμοι στατιστικης, ανθρωποι είναι που πρεπει να ζησουν και χρειαζονται ευκαιριες εργασιας αρα πολιτικες εξευρεσης νομιμες ή ηθικες ή και τα δυο, όπως αυτό ο καθεις το αντιλαμβανεται…σημερα δυστυχως μετραμε ζημιες και όχι ζωες κατεστραμμενες . )

    ΛΥΚΕ, ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΓΡΑΦΩ ΑΝΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΑ ΕΠΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ. ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙΣ. ΤΕΛΙΚΑ; ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ, ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΟΝ ΔΗΘΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΒΟΛΕΥΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΥΜΕ, ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ; ΕΛΕΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @stsk :

    Φίλε stsk, κατ' αρχάς ο λόγος γιά τον οποίο δεν παρεμβαίνω στα σχόλια είναι προφανής εκτός φυσικά και αν κάποιο είναι ξεκάθαρα υβριστικό. Το πρόβλημα όμως κατά την γνώμη μου δεν βρίσκεται στο αν μία, (ακόμη και βλακώδης θα πώ εγώ), άποψη διατυπώνεται αλλά αν έστω και ...απλώς υπάρχει κρυμμένη σε κάποιο νού γιατί απλά και αν δεν της δόθηκε η ευκαιρία να διατυπωθεί.

    Μιά βλακώδης άποψη (ή μιά βλακώδης σκέψη), νομίζω πως στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μιά δυνητική νάρκη. Και πιστεύω πως είναι πολύ πιό ...ωφέλιμο να ...επιτρέπεις σε μιά νάρκη να φανερώνει την ύπαρξη της, από το να την αναγκάζεις να κρύβεται όλο και πιό βαθιά.

    Το σχόλιο με την υπογραφή Vapo είναι προφανές ότι διέπεται από ένα άφατο λαϊκισμό, που αν δεν είχε αποδειχτεί κυριολεκτικά καταστροφικός γιά μιά ολόκληρη κοινωνία, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως γραφικός. Γνήσιο συλλογιστικό άνθος φυτρωμένο στον μπαξέ του αυριανισμού, ενός μπαξέ που έγινε εύφορος με την κοπριά της πολιτικής αγυρτείας ενός Ανδρέα Παπανδρέου και των συν αυτώ, όπου το καλό ή το κακό δεν καθορίζεται από το ίδιο του το ουσιαστικό περιεχόμενο αλλά από τον βαθμό που αυτό είναι ευχάριστο ή δυσάρεστο στην εκάστοτε πολιτική μας πελατεία. Είναι οι λογικές εκείνες που χτυπούν με "συμπόνοια" στην πλάτη τον ("καημένο") τον λαό και την ίδια ακριβώς στιγμή και στην ίδια ακριβώς πλάτη του καταφέρνουν τις γλυκές μαχαιριές του. Και γιά να είμαστε και ακριβοδίκαιοι, στα ίδια ακριβώς ολισθηρά καλντερίμια βάδιζε και σύμπασα η αριστερά (με ελάχιστες δακτυλοδεικτούμενες φωτεινές εξαιρέσεις), που ήθελε τον "νόμο" ταυτόσημη έννοια με το "δίκαιο του εργάτη".

    Ναι πράγματι, ο "λαός" σε πολλά δεν φταίει. Αλλά και σε άλλα τόσα όμως φταίει. Και δεν έχω ακούσει κανέναν γιατρό να ανακοινώνει έναν καρκίνο συνοδεύοντας την διάγνωσή του και από το "χαίρομαι γιατί τουλάχιστον τα δόντια σου δεν έχουν τερηδόνα", ούτε και κάποιο δικαστή να επαινεί έναν δολοφόνο επειδή έκανε ...μόνο τον δικό του φόνο και όχι και τον φόνο κάποιου άλλου.

    Δεν είναι που είμαστε ένας (ουσία) αμόρφωτος λαός φίλε stsk, δεν είναι που είμαστε ένας απόλυτα τραγικός λαός, δεν είναι που είμαστε πραγματικά κωλοέλληνες, είναι που για όλα αυτά, είμαστε και ...περήφανοι ! Και αν η αμορφωσιά μας και ο επαρχιώτικου τύπου βλαχοπατριωτισμός μας καθόρισαν το παρελθόν μας, η ανεκδιήγητη "περηφάνια" μας θα καθορίσει το μέλλον μας.

    Και αλλοίμονο σε όποιον "έλαχε" να στέκεται σαν ανόητος άφοβος έφηβος απέναντι σε αυτόν τον "λαό" και να του κρατά τον καθρέφτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @stsk :

    (Καταρχήν δεν αναφέρθηκα επί προσωπικού, αν αυτό κατάλαβες ξαναδιάβασε την πρόταση)

    Σου ζητώ ένα μεγάλο συγγνώμη διότι είχα την εντύπωση ότι το κείμενο που ανήρτησες σε εκφράζει κιόλας. Πάντως θα μπορούσες να το είχες αναφέρει ώστε να μην γίνονται παρεξηγήσεις. To «δεξιά κατάλοιπα από τα λίγα» αναφέρεται για τον Μίχα, μην διαστρεβλώνεις επομένως τα λόγια μου κατά το δοκούν για να δημιουργείς εντυπώσεις, η χρήση της παρένθεσης νομίζω ότι είναι γνωστή στους ομιλούντες Ελληνικά. Και δεν κατάλαβα η λέξη δεξιός για τον Μίχα σε πείραξε , η λέξη πραιτοριανοί του ΚΚΕ όταν αναφέρεται στην ΠΝΟ δεν σε πείραξε? Λίγη σοβαρότητα δε βλάπτει. Έχε κατά νου ότι εγώ δεν μίλησα επί προσωπικού παρά μόνο σε ότι είχε να κάνει με τον Μίχα (ex ante – ex post)και το κείμενο που έθεσες εδώ, εσύ προχωράς σε προσωπική επίθεση και καλύτερα να είσαι πιο προσεκτικός στις εκφράσεις σου. Άμα δεν ξέρεις να διαβάζεις μια πρόταση σωστά καλύτερα να μην βιάζεσαι να απαντάς.

    Καλώς ή κακώς κάθε πράξη μας είναι πολιτική και φέρει μια σημασία,non? Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να ισχυριστούμε πως απλά ανεβάζουμε μια άποψη προς συζήτηση απλά για να ρέει η κουβέντα χωρίς να το καθιστούμε καθαρό τουλάχιστον. Αν αναρτούσα πχ. την άποψη του κύριου Πλεύρη, θα είχα μια ευθύνη τόσο της αναπαραγωγής της όσο και της φιλοξενίας της κάτω από την υπογραφή μου, αφού η αναπαραγωγή αυτού θα εκλαμβανόταν από τους αναγνώστες ότι κατ ελάχιστον το θεωρώ ενδιαφέρον. Χωρίς να λαμβάνω υπόψιν φυσικά στα παραπάνω το φαινόμενο «λέγε-λέγε κάτι θα μείνει». Οι μέρες τις αθωότητας έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

    Ούτε κολπάκια έκανα, ούτε το παίζω κάπως, ούτε κάνω ζογκλέρικές επιδείξεις με τις λέξεις για να καλύπτω με ένα πέπλο δήθεν κουλτούρας τα λόγια μου, απλά τυχαίνει αυτά με τα οποία καταπιάνεται ο εν λόγω κύριος που παρέθεσες να τα γνωρίζω και να αποφεύγω τα σφάλματα τα οποία ελλοχεύουν εντός τους .Σφάλματα τα οποία ασυνείδητα έχουν μπολιαστεί μέσα στο μυαλό τους μέσω της τηλεοπτικής εκπαίδευσης που έχει προσφάτως μετατρέψει δημοσιογράφους και λοιπούς κονδυλοφόρους σε οικονομολόγους και χρηματοοικονομικούς αναλυτές. Καλώς ή κακώς έκαστος στο είδος του.

    Δεν νομίζω πως ξέραμε πώς και πού ζούσαμε τόσα χρόνια ούτε βέβαια γνωρίζουμε τώρα. Και για να σου απαντήσω επακριβώς, δεν γνωρίζαμε πόσοι ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι παλαιότερα απλά το λογιστήριο έκοβε άκριτα χρήμα όπως έκανε πάντα. Άλλο να ξέρεις ότι στα νοσοκομεία γίνονται όργια μιζών και άλλο να γνωρίζεις επακριβώς τι γίνεται και που θα οδηγήσουν αναπόφευκτα όλα αυτά. Και επειδή ζούμε και στην οικονομία της αγοράς σου φέρνω και ένα άλλο ακράδαντο επιχείρημα: Η «αγορά προεξοφλεί δεν εξοφλεί» λέει ένα χρηματοοικονομικό ρητό, αν υπήρχε τόσο σοβαρή είδηση(ακόμα και φήμη) ότι η Ελλάδα δεν πάει καλά τότε τα spreads θα είχαν πάει στο Θεό εδώ και χρόνια και οι εταίροι μας δεν θα αγόραζαν τα ομόλογά μας εξαρχής.

    Όλοι έτρεφαν την ελπίδα ότι υπάρχει ακόμα περιθώριο, ενώ το περιθώριο είχε εξαλειφθεί εδώ και δεκαετίες. Είναι αυτό το λαδάκι στο στομάχι, που έλεγε και ο Ραφαηλίδης, που δεν αφήνει τον κόσμο να επαναστατήσει. Όσο υπάρχει ακόμα αυτό το λαδάκι, ή η ψευδαίσθηση αυτού, τόσο θα παρατείνεται η υπάρχουσα κατάσταση. Και δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών δεν έχει αντιληφθεί στο πετσί του ότι το λαδάκι τελείωσε εδώ και καιρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. -Ας έλθω και στις απόψεις του αξιότιμου κύριου Μίχα. Εις το πρώτο μπουλετάκι μπερδεύει το ιδιωτικό χρέος με το δημόσιο. Μια άποψη που έχει καθιερωθεί ως θέσφατο και ξεκινάει από τους παρουσιαστές του MEGA και καταλήγει ως και τον αγαπημένο μας Φασουλή. Με συγχωρείτε που θα τους το χαλάσω αλλά η Ελλάδα έχει πρόβλημα δημόσιου χρέους και όχι τόσο ιδιωτικού. Δεν ξέρω για αυτούς αλλά όταν αγόρασα το αμάξι μου δεν μου βαλε τα μισά το κράτος. Εκτός βέβαια και αν οι 789 χιλιάδες ΔΥ αντιπροσωπεύουν το 90% της εθνικής κατανάλωσης.

    -Δεύτερο μπουλετάκι, μας λέει ότι ο λαός έπαιρνε το 96% των μέσων αποδοχών ενώ οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι το 61%. Ωραία όλα αυτά, αλλά είσαι αγύρτης ή παντελώς άσχετος όταν μου συγκρίνεις ποσοστά και δεν αναφέρεις επί ποίας σταθερής αξίας υπολογίζονται. Άλλος ο μέσος Ελληνικός μισθός και άλλο ο μέσος Γερμανικός, non?

    Και άλλα πολλά. Φυσικά και λέει κάποιες αρχέγονες αλήθειες, άλλωστε κάπως έτσι κρύβονται τα ενδιάμεσα αστήριχτα επιχειρήματά του. Όμως αν και τα δύο κείμενα(του Παύλου και του Μίχα) φαίνεται μορφολογικά να μοιάζουν εντούτοις στην ουσία τους διαφέρουν. Η λογική του «σκάσε και κολύμπα» του κύριου Μίχα συντάσσεται μέσα στη λογική του εκμεταλλευτικού συστήματος το οποίο προβάλει 10-12 ξερά χόρτα και μετά νομίζει ότι κερδίζει τη νομιμοποίηση να ξεριζώνει ολόκληρο το χωράφι. Αλλά ο καιρός πλέον ήρθε τα όνειρα του κύριου Μίχα να γίνουν πραγματικότητα: να πουλήσουμε τη ΔΕΗ γιατί υπάρχουν κακοί συνδικαλιστές, να πουλήσουμε το λιμάνι γιατί έχουμε τα ρετιρέ των λιμενεργατών, να δώσουμε συντάξεις πείνας γιατί μέχρι πρότινος οι συνταξιούχοι έτρωγαν με χρυσά κουτάλια, να άρουμε τα εμπόδια και την ελαστικότητα της εργασίας ώστε να μην κακοκαρδίσουμε τους επιχειρηματίες και μετά να μην παραπονιόμαστε γιατί δε θα έχουμε αρκετά ένσημα για περίθαλψη αφού θα δουλεύουμε εκ περιτροπής ή θα υπογράφουμε 4-ωρο και θα δουλεύουμε 8-άωρο. Ας ενοποιήσουμε τα νοσοκομεία γιατί τα παίρνουν οι περισσότεροι εκεί μέσα. Αλλά έτσι ούτε Ευρώπη θα γίνουμε ούτε Αμερική, γιατί τα δομικά προβλήματα δεν λύνονται έτσι, απλά μεταμορφωνόμαστε όλοι σε υπαλλήλους εγχώριων και μη-πολυεθνικών που θα μας αγοράσουν μπιρ-παρά όταν τα επόμενα 5 χρόνια δε θα χουμε μπρίκι να πουλήσουμε.

    Τέλος να ξεκαθαρίσω ότι όταν τη λέω στον Μίχα για την ψευδοεπιστημονικότητα που προσπαθεί να περιβάλλει το κείμενό του και για τους λάθος στόχους που έχει, δεν γράφω την άποψή μου για την κρίση της Ελλάδας. Ας μην βιάζεστε λοιπόν να χαρακτηρίζετε τον άλλον ούτε ιδεολογικά ούτε διανοητικά. Δόξα το θεό τον Μίχα να υποθέσω πως δεν τον διαβάζετε πρώτη φορά. Ξέρετε τις θέσεις του θαρρώ, μην παίζουμε την κολοκυθιά τώρα. Το κείμενο του αυτό δεν τελειώνει με ερωτηματικό αλλά με απάντηση που αφήνεται να εννοηθεί. Και σε αυτή την απάντηση η οποία είναι σε ευθεία ταύτιση με τις προσταγές του ΔΝΤ απευθύνθηκα όχι στην ερώτηση όπως εσείς νομίζετε.

    Υ.Γ
    Μπαξές και Παπανδρέου στην ίδια πρόταση απαγορεύεται (άργησε λίγο ο δημιουργός αλλά το κατάλαβε).
    Υ.Γ 2
    Ότι θα καθόμουν να απολογούμαι γιατί την είπα στο Μίχα ούτε που το είχα φανταστεί στην ζωή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. vapo, επειδη «η χρήση της παρένθεσης νομίζω ότι είναι γνωστή στους ομιλούντες Ελληνικά» αλλα και το συντακτικο επισης και βεβαιως επειδη και «οι μέρες τις αθωότητας έχουν περάσει ανεπιστρεπτί» γινεται ακομη πιο επιτακτικη και επιβεβλημενη η αναγκη να είναι κανεις «πιο προσεκτικός στις εκφράσεις» του αλλα και να έχει και την γενναιότητα όταν ζηταει «συγνωμη» αυτή να είναι χωρις αστερισκους αναίρεσής της. Δεν ειμαστε ουτε χθεσινοι, ουτε καν προχθεσινοι, ζησαμε και ξαναζησαμε και θα ξαναζησουμε αν δεν μας πεσει κανενα τουβλα στο κεφαλι στα εργοταξια της καθημερινότητας γιατι ειμαστε και ακαλυπτοι βρε αδελφε κατά τα αλλα, παρα τις οδηγιες καλυψης δηλαδη συγκαλυψης.

    ( Αδιαφορο ισως αλλα να πω πως προσωπικα δεν μ ενδιαφερει κανενας Μιχας, από το κειμενο σου ειδα το ονομα του, ουτε στα λεγομενα του εδωσα ιδιαιτερη σημασια και δεν πηρα και θεση γιατι, όλα αυτά της αριθμοστατιστικολαγνειας, θεωρω πως δεν είναι μονο παντελως αχρηστα για την ουσιατικη κατανοηση των μηχανισμων λειτουργίας της κοινωνιας μας, αλλα πολλες φορες και επικιδυνα ως εργαλεια για μαγειρέματα τεκμηριωσης συνηθως αθλιων πολιτικων. Αυτά για να συνενοουμαστε )

    Τελος, και εις αλλα με υγεια, μπροστα μας αλλωστε υπαρχει πεδίον λογικης αντιπαραθεσης λαμπρον

    ΥΓ 1 : Προσπερνω το «μην διαστρεβλώνεις επομένως τα λόγια μου κατά το δοκούν για να δημιουργείς εντυπώσεις» γιατι εχουν λαθος αποδεκτη και προφανη ασχετα απαξιωτικα αιωρουμενα / ΥΓ 2 : «Ότι θα καθόμουν να απολογούμαι γιατί την είπα στο Μίχα ούτε που το είχα φανταστεί στην ζωή μου» χωρις και να το ζητησει κανεις να προσθεσω / ΥΓ3 : «Ας μην βιάζεστε λοιπόν να χαρακτηρίζετε τον άλλον ούτε ιδεολογικά ούτε διανοητικά» όπως δεν πρεπει κι εσυ ομοιως / ΥΓ 4 : «...ο συμψηφισμός και το παρελθόν αποκομμένο από συγκυρίες και αιτίες δεν προσφέρονται σχεδόν ποτέ ως βάση τεκμηρίωσης για το σήμερα που κρίνεται από αύριο» αντιστρατευεται και που την θεση «… το να κατηγορείς κάποιον γιατί δεν έλαβε δράση στο παρελθόν κρίνοντάς τον με μεταγενέστερα στοιχεία είναι το λιγότερο βλακώδες(!!!)» ; / ΥΓ 5 : επισκοπουμενη ή αυθορμητη αναιτια ευκολη η αποδομηση ποτε δεν προσεφερε / ΥΓ 6 : με τονα και με ταλλο η προταση μου για διαβουλευση «καηκε»

    ΑπάντησηΔιαγραφή