Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Η αξιοπρέπεια των επίπλων.

@ Ο σύζυγος εδώ και χρόνια, εκτός από σοβαρότατες στυτικές δυσλειτουργίες έχει και απίστευτα οικονομικά προβλήματα. Κινδυνεύει να του πάρει τα πάντα η τράπεζα. Η γυναίκα του, δεν φτάνει που έχει να ουρλιάξει από ίμερο εδώ και κάτι χρόνια, τώρα κινδυνεύει να μείνει και στο δρόμο και να μην έχει πού να στεγάσει τις γούνες και τα χρυσαφικά στα οποία χρόνια ολόκληρα φρόντιζε να επενδύει τα bonus του μαλάκα. Και άντε να αντέξεις χωρίς γούνες και άντε να αντέξεις και χωρίς τζοβαερικά. Μα χωρίς χαρά στα σκέλια σου πώς να αντέξεις ?

Μιά και δυό λοιπόν, τον πιάνει η πανταχόθεν στερημένη και του λέει κοίτα να δείς αγόρι μου, το και το και ψάξε να μου βρείς μιά λύση. Μη έχοντας ο μαλάκας άλλη διέξοδο, της λέει "ξέρω κάτι καλά και νταβραντισμένα παλληκάρια, που και χουβαρντάδες είναι και απ' ότι έχει πάρει το αυτί μου έχουν πηδήσει τη μισή Λάρισα. Σιγά τη μεγάλη πόλη του απαντά τρισχαριτωμένα αυτή γελώντας αλλά τέλος πάντων φέρτους μου να δούμε τί μπορούμε να κάνουμε γιατί και χωρίς ψωμί και χωρίς ψωλή ...δεν πάει άλλο το πράμα.

Πράγματι, μιά από τις επόμενες μέρες, ο σύζυγος επιστρέφει σπίτι μαζί με τους ματσωμένους γαμίκουλες και όλοι μαζί κάθονται γύρω από ένα τραπέζι και συζητάνε γιά το πώς θα βρούν μιά φόρμουλα ώστε και να λυθούν όλα τα προβλήματα αλλά και να μπορεί ο ίδιος να το αντέξει χωρίς να τρελλαθεί. Θάρχεστε Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο τους λέει ο άπελπις σύζυγος και τα πρωινά που εγώ λείπω στη δουλειά. Κάντε ό,τι είναι να κάνετε αλλά μέχρι το μεσημέρι που επιστρέφω σπίτι, τουλάχιστο να μη σας βλέπω.

Η μηχανή άρχισε να δουλεύει μιά χαρά και οι νταβρατισμένοι με το φουσκωμένο πορτοφόλι μιά γέμιζαν το ψυγείο του σπιτιού και μιά τον ...εσωτερικό κόσμο της δόλιας της γυναίκας του. Επειδή όμως το τρίο "με τον παρά μου γαμώ και την κυρά σου" δεν χώραγε στο διπλό κρεβάτι, πήρε την πρωτοβουλία να μεταφέρει και άλλο ένα από το παιδικό δωμάτιο. 

Μιά μέρα όμως ο άντρας απολύθηκε από την δουλειά του και μέσα στη σκοτούρα του ξέχασε πως είναι Τρίτη, γιά να γυρίσει σπίτι και όπως ήταν φυσικό να τους βρεί όλους μαζί στα δύο πλέον ενωμένα κρεβάτια να τιμούν ένθεν κι ένθεν τα "συμφωνημένα". Έξαλλος αυτός τότε άρχισε να φωνάζει "μωρή πουτάνα δεν ντρέπεσαι εγώ να πηδιέμαι όλη μέρα στο γραφείο και σύ να επιτρέπεις σε αυτά τα ρεμάλια να μεταφέρουν τα έπιπλα του σπιτιού, θα σε σκοτώσω μωρή σκρόφα και τα γνωστά. Αλλά την ίδια στιγμή και κείνη πετάγεται από το κρεβάτι, και με ένα σεντόνι να σκεπάζει όπως-όπως την γύμνια της αρχίζει να καταγγέλει ότι ποτέ δεν της ζήτησαν την άδεια να κάνουν κάτι τέτοιο και από μόνοι τους αποθρασύνθηκαν και κουβάλησαν και το κρεβάτι του παιδιού στην κρεβατοκάμαρα και πως όλα αυτά αποτελούν κατάφωρη παραβίαση στα εσωτερικά ζητήματα της οικογένειας. 

Οι τρείς θεράποντες τότε κοιτάχτηκαν μεταξύ τους απορημένοι και προσπάθησαν να εξηγήσουν στο ζευγάρι πως δεν είχαν κανένα σκοπό να προσβάλλουν την οικογενειακή τους τιμή και αξιοπρέπεια και ο μόνος λόγος που μετέφεραν το κρεβάτι ήταν γιά να κάνουν απλώς πιό λειτουργικούς τους όρους των συμφωνημένων. 

Αφού τελικά τα πνεύματα ηρέμησαν και δόθηκαν και οι αμοιβαίες εξηγήσεις, η αξιοπρέπεια της οικογένειας αποκαταστάθηκε εκ νέου και όλα ξαναμπήκαν στην θέση τους όπως και το κρεβάτι που μετακινήθηκε αυθαίρετα ! Από δώ και πέρα πλέον, οι ψώλωνες χορηγοί, μετά από ένα τέτοιο ηθικό ράπισμα που δέχτηκαν, θα είναι "υποχρεωμένοι" να αρκεστούν στο διπλό κρεβάτι. Γιατί όλα έχουν και ένα όριο και έχουμε και μιά αξιοπρέπεια ρε πούστη μου ! 

ΣΣ : Η παραπάνω ιστορία είναι φανταστική και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και πολιτικά γεγονότα των τελευταίων ημερών είναι τελείως συμπτωματική. (ίσως πάλι και όχι).



12 σχόλια:

  1. Γιατί δεν έγραψες και τον επίλογο της ιστορίας, Κακέ μου Λύκε;

    Μετά τη λήξη του επεισοδίου ο σύζυγος αποσύρθηκε στο θέατρο Μακ-Σίμου για να παρακολουθήσει ταχύρρυθμα σεμινάρια γυαλίσματος παπουτσιών.

    Ναί, ο λούστρος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από την παραπάνω ιστοριούλα έχω ένα ερωτηματικό:

    Αν αυτή η (χαρωπή) οικογένεια είχε έλλειμμα, ή χρέος?

    Τέτοια πράματα πρέπει να διευκρινίζονται σαφώς!

    _______________________
    Sieg Heil ... suckers!
    (όπως λέν' τα φιλαράκια μας)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ Κακός Λύκος said:
    ...
    ΣΣ : Η παραπάνω ιστορία είναι φανταστική και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και πολιτικά γεγονότα των τελευταίων ημερών είναι τελείως συμπτωματική. (ίσως πάλι και όχι).


    Έλα μου όμως Λύκε που, οι συνειρμοί και οι παραπομπές είναι προφανείς:

    "Με μεγάλη καθυστέρηση απάντησε η κυβέρνηση στα όσα είπαν τα μέλη της Τρόικας για τις αποκρατικοποιήσεις και την «αξιοποίηση» της ακίνητης περιουσίας. Η απάντηση της κυβέρνησης στην Τρόικα δόθηκε στις 2 τα ξημερώματα. Είναι λογικό – οι πουτάνες έχουν περίεργο ωράριο. ..."

    http://tinyurl.com/5rsew86
    (από τον pitsirikos)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. το κειμενο του παυλου, παντα παρουσιασμενο με τον χαρακτηριστικο και ωραιο τροπο του, δεν νομιζω αφορα μονο μια αληθεια. ταιριαζει σε πολλες αληθειες.
    εχω δυο-τρεις ηδη στο μυαλο μου :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η μεγάλη πλάκα είναι ότι μόλις ο σύζυγος μπούκαρε στο σπίτι η γυναίκα αναφώνησε: "αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. γιατι οχι ozzy? θα προτιμησω μια αληθεια πιο γενικη, παρά πολλες αλλες που χρειαζεται να αναφερθω σε πιο συγκεκριμενες ενεργειες ''φωτογραφιζοντας'' συγκεκριμενα ατομα.

    καποια στιγμη τα πραγματα πανε χαλια στην οικογενεια πολυ σωστα. και καλει ο συζυγος καποιους επιβητορες που φλερταρανε με την γυναικα του παλιοτερα και τσακωθηκε μαζι τους διωχνοντας τους απ την ζωη τους. αυτους τους επιβητορες λοιπον τους δινει χαρη και ουσιαστικα συμφωνωντας μαζι τους τους αφηνει να γεμισουν το ψυγειο.
    βεβαια το τελος της ιστοριας δεν ειναι παντα ιδιο. υπαρχουν ''ανδρες'' που στην οψη τής συμφωνιας, φουντωνουν απο ζηλεια ξεχνωντας το κερδος τους και τους διωχνουν παντοτινα νομιζοντας οτι ευκολα βρισκεις και λεφταδες και ανθρωπους που ν'αντεχουν τις γυναικες τους.

    σε τελικη, στο δευτερο εναλλακτικο τελος της ιστοριας μου.. και το ψυγειο μενει αδειο και οι επομενοι εραστες δεν ειναι σε θεση να ικανοποιησουν την συζυγο.

    και το σημαντικοτερο. το ''παιδακι'' (η ουσια της οικογενειας) κοιμαται στο πατωμα γιατι ειναι πολυ μικρο και μοναχο του ωστε να μπορεσει να μετακινησει το κρεβατακι του. γιατι.. κανεις αλλος δεν νοιαζεται εκει μεσα εκτος απο τις ελαχιστες προσωπικες υποχρεωσεις του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Xμμ, μάλιστα, αν και δεν είσαι τόσο συγκεκριμένος, ο παραλληλισμός σου (και η όλη φάση. εν γενει) μού θυμίζει ενα ανέκδοτο:

    Ένα 12χρονο παιδάκι βλέποντας τις ειδήσεις ρωτάει τον μπαμπά του:

    -Μπαμπά, τί είναι η πολιτική;

    Ο πατέρας, που είναι φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του δείχνει σημάδια ωρίμανσης, του απαντάει με ένα παράδειγμα:

    -Κοίταξε παιδί μου....Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια. Πάρε για παράδειγμα τη δική μας.

    Η μαμά, είναι σαν τη κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι.

    Εγώ, ο πατέρας, είμαι σαν το μεγάλο κεφάλαιο, στηρίζω την οικονομία του σπιτιού.

    Η υπηρέτρια, είναι σαν την εργατική τάξη, κάνει όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν.

    Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της.

    Τέλος, το μωρό που έχουμε σπίτι συμβολίζει το μέλλον της χώρας.

    Σκέψου τα όλα αυτά το βράδυ, και αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες, εντάξει;

    -Εντάξει μπαμπά, απαντάει ο μικρός, και σκεφτικός πηγαίνει στο κρεβάτι του.

    Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα, ακούει κλάματα από την κούνια του μωρού. Σηκώνεται πάνω, πλησιάζει την κούνια και βλέπει ότι το μωρό έχει λερωθεί. Πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να το πει στη μητέρα του, ανοίγει την πόρτα και βλέπει μόνο τη μητέρα του στο κρεβάτι να κοιμάται. Ο πατέρας άφαντος! Τον πιάνει πανικός! Από τη μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου υπηρεσίας, ακούει ύποπτους θορύβους....πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την υπηρέτρια στα 4! Κάγκελο ο πιτσιρίκος!!!

    -'Τι να κάνω;' σκέφτεται, 'να ξυπνήσω τη μαμά; θα δει το μπαμπά με την υπηρέτρια, να διακόψω το μπαμπά; ντρέπομαι, και ποιος θα αλλάξει το μωρό;;;; εγώ δεν ξέρω να το κάνω....'

    Αποφασίζει, λοιπόν να κάνει την πάπια και πάει για ύπνο. Το επόμενο μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στο γιο:

    -Λοιπόν; Σκέφτηκες αυτά που σου είπα χθες;
    -Ναι πατέρα, τα σκέφτηκα.
    -Και τί συμπέρασμα έβγαλες;

    Όταν η κυβέρνηση κοιμάται
    το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη
    η κοινή γνώμη αδιαφορεί
    και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκατά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. κι εσυ ozzy βαλε στην θεση ''παιδακι'' τον αρχαριο φωτογραφο που ξεκιναει. και θα καταλαβεις για ποια σπιτια μιλαω, ποιους ανδρες συζυγους, ποιους επιβητορες.
    ενα ειναι το σιγουρο. η γυναικα της υποθεσης ειναι η φωτογραφια που μενει ανικανοποιητη.
    και η τηλεοραση συνεχιζει να δειχνει τα βιντεα της αλεξανδρατου..

    και για να μην επανελθω. τα ιδια ισχυουν στο ποδοσφαιρο, στην πολιτικη φυσικα, στις καθημερινες επι μερους συναναστροφες μας.
    αυτο που εγραψε ο παυλος ειναι η ιστορια των ανθρωπων που δεν ''μπορουν''. γενικως..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Όταν η κυβέρνηση κοιμάται
    το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη
    η κοινή γνώμη αδιαφορεί
    και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκατά!"

    @ozzy: Δεν ξέρω σε ποιές χώρες αναφέρεται το ανέκδοτό σου.
    Στις χώρες που γνωρίζω εγώ αυτά συμβαίνουν όταν η κυβέρνηση είναι ξύπνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαντινάδα:

    Αυτή 'ναι η απόδειξη,
    πως φάγαμε την... φόλα,
    του τρίτου γένους... Παπατζή,
    και δίχως τον... Τσοβόλα!!!

    Και έχουμε να μάθουμε,
    μου φαίνεται και άλλα,
    -πως γίνονται συντέκνοι μου-,
    τα κόλπα τα... μεγάλα!!!

    Μας τύλιξε κανονικά,
    ο Γιώργος Παπανδρέου,
    σε μιά κοινή λαδόκολλα,
    με πρόφαση... μοιραίου!!!

    Από την μιά μας έλεγε,
    πολλά λεφτά θα... βρούμε,
    -κι από την άλλη έσκαβε-,
    τον λάκο μας να... μπούμε!!!

    Κομπίνα μαγειρεύτηκε,
    στην πλάτη μας συντέκνοι,
    -κρυφά τα συμφωνήσανε-,
    και ψήφισαν τα... έχνη!!!

    Εκάμανε τον... Παπατζή,
    ήρωα της Ελλάδος,
    με το... σπινθηροβόλο του,
    βλέμμα της... αγελάδος!!!

    Τάχατες πως εκβίασε,
    ολόκληρη Ευρώπη,
    με όπλο του το... Δου-Νου-Του,
    -να φάνε οι... ανθρώποι-!!!

    Στεγνά λοιπόν μας πούλησε,
    σ' αδίστακτους δυνάστες,
    και γίναμε τση χώρας μας,
    οι ντόπιοι...μετανάστες!!!

    Καμάρι κι ο Πεταλωτής,
    για το... κατόρθωμά τους,
    -που κάναμε τον... Ντομινίκ-,
    έν' απ' τ'... αφεντικά τους!!!

    Πολύ λοιπόν... ιδρώσανε,
    -δουλέψαν τα κοπέλια-,
    και γίναμε σαν τα σκυλιά,
    με την ουρά στα... σκέλια!!!

    Κολάρο μας φορέσανε,
    και φίμωτρο στο στόμα,
    -πόσα μας κρύβουν σύντεκνοι-,
    πόσα θα δούμ' ακόμα;

    Το ψέμα; η... αλήθεια τους,
    κι η προδοσία... τέχνη,
    -η βρώμα της κυβέρνησης-,
    ώς και στην Κρήτη... ζέχνει!!!

    Περαστικά μας εύχομαι,
    καλά μας... ξυπνητούρια,
    αυγά να τους πετάξουμε,
    πολλά, και νά 'ναι... ούρια!!!


    (από το: http://g-agios.blogspot.com/2011/02/2009.html)

    ΑπάντησηΔιαγραφή