Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Τα δικά μας σκατά.

@   Ποτέ μου δεν θα μπορούσα να φανταστώ, πως μιά φωτογραφία που απεικονίζει μία μερίδα σκατά μπορεί τελικά να κάνει τόση δουλειά όση δηλαδή δεν μπορούν να κάνουν ούτε πενηντατέσσερις ώρες ξάπλας στον καναπέ του ψυχαναλυτή.

Πριν καλά-καλά προλάβει να δημοσιευτεί, βρέθηκαν αυτοί που την "επισήμαναν" και την "κατήγγειλαν", αυτοί που "τρόμαξαν", αυτοί που "εξέμμεσαν", αυτοί που "προσεβλήθησαν". Ήταν τέτοιος μάλιστα ο "συγχρονισμός" αλλά και η "αμεσότητα της αντίδρασης", που άνετα θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος πως σχεδόν ...την ανέμεναν και σε κάποιο μυστικό ραντεβού που ήταν κλεισμένο και, κατά τον Ποιητή, έτοιμο από καιρό, πέσανε πάνω της να την κατασπαράξουν και μαζί με αυτήν και τον ("κακό" θα πώ εγώ) δημιουργό της. Δεν ήταν καμμιά σπουδαία φωτογραφία. Και μάλλον και γιά να είμαστε και ακριβέστεροι, ήταν και πολύ κακή. Αλλά καμμιά φωτογραφία, όσο κακή και αν είναι, δεν μπορεί να αιτιολογήσει προσωπικές ύβρεις και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς γιά τον "κακό" (θα ξαναπώ εγώ) δημιουργό της. Ειδικά όταν τυχαίνει να μην γνωρίζεις το ειδικό (ή έστω το όποιο) πνευματικό βάρος του δημιουργού αυτού και, (εκτός κάποιας σοβαρής σατιρικής διαδικασίας), πέφτεις στο ολίσθημα να κάνεις και "λογοπαίγνια" με το διαδικτυακό του ψευδώνυμο.

Και όταν σε τέτοια τραγικά "ολισθήματα" υποπίπτουν οι εκ των "αρίστων", τότε πώς να μεμφθεί κάποιος και τους πλέον ανοήτους και παντελώς ατάλαντους  οι οποίοι προσπαθούν να μετριάσουν την μοιραία ασημαντότητά τους ετεροπροσδιοριζόμενοι από την "αθλιότητα" του γείτονα ?

Προς διάσωση της όποιας κοινής (υπάρχει κάτι τέτοιο ?) απωλεσθείσας τιμής, υπήρξαν και οι κριτικές εκείνες οι οποίες, παρά το οξύ του ύφους τους, παρέμειναν και αξιοπρεπείς αλλά και ουσιαστικές, αφού φρόντισαν να περιοριστούν στο "έργο" και να μην πασαλείψουν με αυτό και το πρόσωπο του "δράστη".

Τελικά αν δεχτούμε πως μιά γνήσια καλλιτεχνική φωτογραφία προϋποθέτει την μεταμόρφωση της πραγματικότητος, τότε χωρίς την παραμικρή πλέον επιφύλαξη θα πώ, ότι αυτή η κακή φωτογραφία με τα σκατά, είναι μιά αυθεντική καλλιτεχνική φωτογραφία, αφού μέσα σε ελάχιστες ώρες, κατάφερε να μεταμορφώσει "ήσυχους" και "καλοκάγαθους" μικρομεσαίους σε θλιβερούς και αξιοθρήνητους πληροφοριοδότες, ευρύνοες και καλλιτεχνικά βαθύτατα μυημένους σε ανοργασμικές υστερικές γεροντοκόρες, και ορισμένους ωρισμένους γιά την τήρηση των κανόνων και των όρων σε πρώτους παραβάτες αυτών. Ποιά λοιπόν μεταμόρφωση μεγαλύτερη από όλα αυτά ?

Και τελικά ποιό από τα δύο ήταν το μεγαλύτερο "έγκλημα" του φωτογράφου, το ίδιο το έργο ως αποτέλεσμα πνευματικής επιλογής ή η πράξη της δημοσίευσής του ?

Και από την άλλη μεριά, πώς μιά τόσο κακή φωτογραφία κατάφερε ένα τέτοιο reset της κίβδηλης διαδικτυακής μας περσόνας που με τόσο κόπο και ιδρώτα την κάναμε να φαίνεται αυθεντική, μπάς και κερδίσουμε μιά δεύτερη ζωή χωρίς να χρειαστεί πρώτα να πεθάνουμε ? Πώς μιά τόσο κακή φωτογραφία μας έκανε να ξεχάσουμε και την ευγενή μας καταγωγή αλλά και τους καλούς μας τρόπους που τόσο πολύ μόχθησαν  να μας διδάξουν, ως άλλοι γονείς, οι όροι χρήσης ενός ιστότοπου ? Πώς μιά τόσο κακή φωτογραφία μας έκανε να πετάξουμε με μιάς τα ασημένια μας Cristofle μαχαιροπήρουνα και να αρχίσουμε να τρώμε με τα χέρια όπως πάντα κατά βάθος γουστάραμε, προς δόξαν φυσικά ενός νέου πνευματικού μεσαίωνα ? Και πώς τελικά καταφέραμε να γίνουμε ένα με αυτό(ν) που κυριολεκτικά ισοπεδώσαμε ?

Δεν έχω καμμία άλλη απάντηση σε όλα αυτά, παρά το ότι ο πραγματικός λόγος τελικά γιά τον οποίο μισήσαμε όλοι μας τόσο πολύ αυτή τη φωτογραφία με τα σκατά, είναι γιατί κατά βάθος ξέρουμε καλά πως αυτά τα σκατά, είναι τα δικά μας σκατά. Τα σκατά αυτά είμαστε εμείς. (Και αλλοίμονο σε αυτόν που θα βρεθεί στο διάβα μας γιά να μας το θυμίσει).

7 σχόλια:

  1. καλο, ειλικρινες ξεκινημα λυκε. ασχετα απο το ποσο διαφωνω φωτογραφικα. και σου ευχομαι καλη συνεχεια(αν και ειμαι σιγουρος γι αυτο :))
    μου εμαθαν να παρατηρω τα κοπρανα μου πριν τραβηξω το καζανακι, αλλα και να παρακολουθω τα ουρα μου. την χροια τους, την οψη τους. ειναι τρομερο να μην μπορεις να προλαβεις μια απλη ασθενεια μονο και μονο για την αποφυγη προς το ''ασχημο'' (?)
    αλλα κι απ την αλλη(σαν φωτογραφος) θεωρω τρομερο να ξεχνας ο,τι εχεις μαθει για την ''φωτογραφια'' προς χαριν του γεγονοτος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. λυκε μ αρεσει τοσο να διαβαζω τα σεντονια σου που φτανω στο σημειο να αδιαφορω για αυτα που λες ;-)

    Χαρης Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άμα σου άρεσε να μου τα σιδερώνεις κι' όλας θα το εκτιμούσα ακόμη περισσότερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καθαριζω και σιδερωνω μονο αυτα που λερωνω εγω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. http://www.youtube.com/watch?v=wi4Roqsr8Hc

    Για εσένα φίλε Παύλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Λύκε,το παραπάνω τραγούδι δεν το διάλεξα τυχαίαμ. Μιλάει για ένα γυρισμό. Μην τον αποκλείεις σα σκέψη. Το dp δεν το κρατάνε οι συντονιστές. Η ψυχή του φόρουμ είμαστε εμείς,τα μέλη του κι εμείς σε θέλουμε πίσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή