Ερήμην

Θέλω να μεθύσω. Δεν με νοιάζει από τί.

Ας είναι από λάθη ή από πάθη ας είναι.

Από έρωτες αδιαμόρφωτους και άξεστους.

Μη ευθυγραμμισμένα συναισθήματα

κι αναξιοπρεπείς συμπεριφορές

που τόσο πολύ πιά εκτιμώ.

Ο θάνατος παραφυλάει στα σιδερωμένα πουκάμισα.

Και στη αγάπη των γύρω μας.

Αν μ' αγαπάς θα σ΄αγαπώ.

Αν όχι, αλλοίμονό σου.

Όπως και νάχει πάντως, θα σε λιώσω

κάτω από το βάρος της σοβαρότητος.

(Των "καταστάσεων").

Σήμερα πέθανε ο Λάντεν.

Χρωστώ χαρά κανονικά που όμως δεν την έχω

και ούτε και ξέρω το γιατί.

Στο ράδιο η "ανακούφιση της διεθνούς κοινότητος".

Μα τι "κοινότητα" είναι τούτη που χρειάζεται ένα οποιοδήποτε θάνατο

γιά να "ανακουφιστεί" ?

Γυρνώ στα λάθη μου και στα πάθη μου,

από έρωτες αδιαμόρφωτους και άξεστους.

Και σε όλα κείνα τα μη πρέποντα

που τόσο πολύ πιά εκτιμώ.