Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Περί φωτογραφίας.

To παρακάτω σχόλιο είναι του αναγνώστη φίλου stsk και το δημοσιεύω αυτούσιο.


"Το να μιλάς για την φωτογραφία είναι σαν να βρίσκεσαι σε κινούμενη άμμο και κάθε σου συλλαβή σε πάει πιο πάτο.Αρχίζοντας πλευρικά, θα έλεγα πως για να κάνεις Τέχνη πρέπει να έχεις κάτι να πεις, την πολυτέλεια να μπορείς να έχεις και μετά να μπορείς να τα πεις και εκεί προκύπτει το μέσον εκφοράς δηλαδή έκφρασης δηλαδή το εργαλείο τού πώς θα τα πεις δηλαδή στην προκείμενη περίπτωση η φωτογραφική μηχανή, εργαλείο υψηλής τεχνολογίας άρα πολλών στατιστικών προσεγγίσεων μιας πραγματικότητας που παύει να είναι προσωπική με τόσες τάσεις αντικειμενικοποίησης. Ορίζονται λοιπόν πλείστοι κανόνες συμπεριφοράς και χρήσης δηλαδή μετατόπισης από την ουσία στην διαδικασία γίνεται δηλαδή η Τέχνη αποτέλεσμα οδηγιών χρήσης τού μέσου δηλαδή τού μέσου όρου δηλαδή των αριθμών αυτών που εκλέγουν δημοκρατικά κοινοβούλια αυτών δηλαδή που θέλουν να αποφασίζουν για παράδειγμα πως θα γίνει η αφαίρεση αμυγδαλών με δημοσκόπηση. Η τέχνη εξ ορισμού δεν είναι άθλημα πολλών γιατί εμπεριέχει υπερδομές υποβολής και επιβολής και όταν μαζικοποιείται είναι για την υπεραξία που θα προκύψει από τους μεγαλύτερους αριθμούς των καταναλωτών της που θα δημιουργηθούν. Η εικόνα απαιτεί άποψη και τεχνική εκφορά της.

Με την φωτογραφία ενταγμένη σε ένα προφανές σύστημα δεδομένων, επειδή η παρέμβαση στην άποψη περιέχει κινδύνους ανατροπής τής ίδιας τής πρόθεσης, δια της υψηλής τεχνολογίας επιχειρείται μεγιστοποίηση της Τεχνικής ευκολίας η οποία πάντα δημιουργεί μεγάλες άμεσες πρώτες εντυπώσεις (το ίδιο τέχνασμα χρησιμοποίησαν και ο κυβιστές εισάγοντας αριθμούς στις αφηρημένες προτάσεις τους) προέκυψαν σκόπιμες στρεβλώσεις και σκοπιμότητες χαρακτηριστικών ποιότητας που άρχισαν να επιβάλλονται με ποκίλους μαζικούς τρόπους ελέγχου συμπεριφοράς κοπαδιού, μέσα από ασφαλή πρότυπα κοινής αποδοχής (λαϊκά είδωλα) και άλλα τερτίπια της αγοράς, ώστε να προκύψει μεγέθυνση του πλήθους ενασχολουμένων δηλαδή πελατών.Κατασκευάζονται δηλαδή χειροτέχνες (ενασχολούμενοι με επιμονή) που νομίζουν πως καλλιτεχνούν παρά καλλιτέχνες που προσπαθούν ίσως και μάταια να αποτινάξουν την αίσθηση πως υπολείπονται των χειροτεχνών (όλο το αξιακό σύστημα συντείνει προς αυτές τις διαμορφώσεις δημιουργώντας αγέλες οπαδών ευκολίας με επιχειρήματα και μεταξύ τους αντιπαλότητας για να συντηρείται και ένα ενδιαφέρον, μετατοπισμένο έντεχνα (ύψιστη μορφή τέχνης ίσως και η μόνη ) από την ουσία της Τέχνης που απαιτεί το κάτι παραπάνω ).

Έτσι λοιπόν εγκαθιδρύεται και η αισθητική των φωτογραφείων ( περίπου όπως ο Γουόρχωλ στο όνομα δήθεν τής διάχυσης της τέχνης, συντέλεσε καθοριστικά να σχηματιστούν ορδές γραφιστών κάτω από την άποψη-θέση πως μια μικρομετατόπιση κεντραρίσματος κάνει τέχνη ) βεβαίως βεβαίως προς όφελος των αριθμών και όχι της ουσίας της εμβάθυνσης.Και μετά να και η ανάγκη για μεικ-απ υποστήριξης δηλαδή άλλες ορδές ενορχηστρωτών-συντονιστών αποδοχής που γράφουν γράφουν σχολιάζουν, σχολιάζουν εγκαθιδρύοντας μύθους που θα γίνουν τα επόμενα συμβολισμένα απαραίτητα γκάτζετ αγοράς.

Ατέλειωτο το θέμα, μόνο ακροθιγώς αγγίζεται και ελλειπτικά προσεγγίζεται γιατί ο ευθύς λόγος οδηγεί μόνον σε αντιπαραθέσεις γηπέδων."

46 σχόλια:

  1. ωραιο πραγμα οι γνωμες που δεν υποβαλλουν και δεν ανταγωνιζονται, αλλα ειναι καθαρη τροφη για φωτογραφικες σκεψεις.
    σε 2 πραγματα θα ηθελα να συμφωνησω με stsk (παρολο που επιμενει σε δυσκολο τροπο γραφης, εννοωντας το μη λαικο και κατανοητοτερο τροπο) και να συμπληρωσω.

    θα ελεγα οτι για μενα υπαρχει η ποιοτικη φωτογραφια. η οποια μπορει να αναγνωριστει αμεσως σε ολα τα επιπεδα της, απο πολλους και φυσικα τοσο ευκολοτερα, οσο πιο μυημενος ειναι καποιος με την φωτογραφια . δηλαδη δεν χρειαζεσαι πολλες γνωμες για να την αισθανθεις αμεσως.
    κι αυτη η φωτογραφια για μενα ειναι η ζητουμενη.

    σε αντιθεση με την καλλιτεχνικη φωτογραφια που δεν ειναι θεμα και του πιο ειδικου να ''την αποφασισει''. η καλλιτεχνικη φωτογραφια για να επιβεβαιωθει, θελει διαρκεια του καλλιτεχνη, θελει ψησιμο στον χρονο και δεν καθοριζεται στιγμιαια.

    αντι λοιπον για μενα, να επιμεινουμε στην ποιοτητα της εστω ελαχιστης εκφρασης ωστε να ''διασκεδαζουμε'' τις απλα καλες φωτογραφιες μας, τρεχουμε σαν οι υπερτατοι ειδικοι να προλαβουμε τον χρονο (μαλλον τον εαυτο μας τελικα.. :-P )

    λυκε θυμαμαι καποια στιγμη που μιλησες για κοντεινερ που ξεφορτωνουν (τελικα ταχα) καλλιτεχνικες φωτογραφιες. εκεινο που ειχες πει, ηταν απ τα πιο σημαντικα πραγματα που εχω ακουσει.

    δεν ξερω πια, ποση περισσοτερη ζημια κανει στην φωτογραφια.. η τυφλη υποστηριξη μετριων καταγραφων ή η υποστηριξη καλλιτεχνικων φωτογραφιων απο ομαδες μυστων..

    οσον αφορα τον εξοπλισμο που αναφερθηκε. θεωρω τρελλο για εναν αρχαριο να μπαινει στα βαθεια αγνοωντας διαφραγμα, ταχυτητα, βασικες αρχες καδρου. η φωτ. μηχανη ειναι σαν το πινελο και τον καμβα. η φωτογραφια θελει απαραιτητα προτερη και μεγαλη χρονικα τεχνικη γνωση ωστε να μπορεσεις να εκφραστεις.
    και πιο τρελλο ακομη θεωρω την αμεση υποστηριξη νεων ανθρωπων στα βαθεια, ξεχνωντας πως ξεκινησαμε εμεις, πως πρεπει να ξεκιναει καποιος φωτογραφικα.

    και αναφερομαι στο νουμερο ενα φωτογραφικο σαιτ που εχει μονο καθηγητες πανεπιστημιου. ουτε δασκαλους ουτε καθηγητες γυμνασιου-λυκειου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "...Κατασκευάζονται δηλαδή χειροτέχνες (ενασχολούμενοι με επιμονή) που νομίζουν πως καλλιτεχνούν παρά καλλιτέχνες που προσπαθούν ίσως και μάταια να αποτινάξουν την αίσθηση πως υπολείπονται των χειροτεχνών (όλο το αξιακό σύστημα συντείνει προς αυτές τις διαμορφώσεις δημιουργώντας αγέλες οπαδών ευκολίας με επιχειρήματα και μεταξύ τους αντιπαλότητας για να συντηρείται και ένα ενδιαφέρον, μετατοπισμένο έντεχνα (ύψιστη μορφή τέχνης ίσως και η μόνη ) από την ουσία της Τέχνης που απαιτεί το κάτι παραπάνω ).....Και μετά να και η ανάγκη για μεικ-απ υποστήριξης δηλαδή άλλες ορδές ενορχηστρωτών-συντονιστών αποδοχής που γράφουν γράφουν σχολιάζουν, σχολιάζουν εγκαθιδρύοντας μύθους που θα γίνουν τα επόμενα συμβολισμένα απαραίτητα γκάτζετ αγοράς....."

    Πολύ εύστοχος ο σχολιασμός του stsk, αν και λίγο δυσκολοανάγνωστος όπως λέει και ο mitsosmt01 ο οποίος σωστά επισημαίνει την ανάγκη της γνώσης.
    Αυτό όμως προυποθέτει χρόνο και ο χρόνος στην εποχή μας αγοράζεται με ΧΡΗΜΑ και όλα καταλήγουν σε ενα κυνήγι ανάμεσα στο ΧΡΟΝΟ και το ΧΡΗΜΑ και εμείς βολοδέρνουμε ανάμεσά τους αναζητώντας μάταια αξία,ουσία,χαρά.

    Το μόνο που μένει για να μη μιζεριάζουμε με τα κακώς κείμενα πάντως, είναι ο καθένας απο μόνος του να αντιστέκεται όπως μπορεί σε όλα αυτά, που κάθε μέρα διαπιστώνουμε όλο και περισσότεροι
    ( ελπίζω..).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολλές φορές ειλικρινά έχω αναρωτηθει αν αυτό εδώ το blog έχει κάποιο ουσιαστικό λόγο ύπαρξης. Έρχονται όμως σχόλια όπως αυτό του Stsk και όπως αυτό της Ντίνας Βιτζηλαίου (αλλά και κάποια σχόλια άλλων), και τότε παίρνω την απάντηση.

    Σας ευχαριστώ από ψυχής και τους δύο αλλά και όλους εσάς που παρακολουθείτε αυτό το χώρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Dina για να διασχισεις το ποταμι χρειαζεσαι χρονο και χρημα, πραγματι. Για να πας αντιθετα χρειαζεσαι τροπο και διαθεση.
    Κακε μου Λυκε μη σε πιανουν σε παρακαλω οι υπαρξιακες σου ανησυχιες γιατι ειναι κολητικο. Προσπαθησε να γραφεις πιο συχνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν λέμε καλλιτεχνική ζωγραφική ούτε καλλιτεχνική γλυπτική ενώ άνετα λέμε «καλλιτεχνική φωτογραφία» όταν θέλουμε να της προσδώσουμε χαρακτηριστικά καλής τέχνης !! Δεχόμενοι την φωτογραφία ως τέχνη και μάλιστα την νεότερη άρα την πλέον εξελισσόμενη ο όρος «φωτογραφία» επιβάλλεται να είναι σκέτος νέτος πάντα ( χωρίς δηλαδή το προσδιοριστικό καλλιτεχνική ). Ό όρος «καλλιτεχνική» είναι ά-στοχος, ά-τοπος, ά-λογος άρα περιττός ( περίπου όπως το ευχαριστώ του Λύκου για ένα μου σχόλιο που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά τα απόνερα του δικού του εξαιρετικού σχολίου για τον Μότζαρτ Μάγειρα )
    Όπως υπάρχει καλή και κακή ζωγραφική υπάρχει καλή και κακή φωτογραφία. Όπως η γλυπτική χαρακτηρίζεται από σύνθεση, πρωτοτυπία, αρμονία, χάρη και άλλα παρόμοια έτσι χαρακτηρίζεται και μια φωτογραφία και μόνο έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ισως γιατι η ζωγραφικη και η γλυπτικη (σαν εικαστικες τεχνες) εμπεριεχουν παντα (ή πρεπει να εμπεριεχουν) την τεχνη μεσα τους.
    αντιθετα με την φωτογραφια που κυκλοφορει και σε χρηστικες εφαρμογες, εκ φυσεως της.
    λεω τωρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ακριβώς αυτό σκεφτόμουν και εγώ όσο διάβαζα το σχόλιο του stsk, οτι η φωτογραφία έχει χρηστικές εφαρμογές όπως λέει ο mitsosmt01 γι αυτό και λειτουργεί διαχωριστικά ο προσδιορισμός "καλλιτεχνική". Ομως για όσους έχουν το μεράκι με αυτήν, ακόμη και φωτογραφία διαβατηρίου να βγάλουν θα προσέξουν την αισθητική της.
    Πολλές φορές κοιτάζω φωτογραφίες απο διάφορους ανταποκριτές σε γεγονότα ανα τον κόσμο , ακόμη και πολιτικά ρεπορτάζ και μένω να κοιτάζω μαγεμένη μια εξαιρετική φωτογραφική στιγμή.
    Αυτό άραγε δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι τέχνη?..
    Μήπως τελικά ισχύει το ίδιο όπως και στις άλλες τέχνες?
    Να υπάρχουν απλά καλές, κακές, αδιάφορες,
    ή θαυμάσιες φωτογραφίες οπότε ίσως έχει δίκιο ο stsk ότι η φωτογραφία δεν χρειάζεται άλλον προσδιορισμό.
    λέω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Α ξέχασα να ευχαριστήσω τον Παύλο για την φιλοξενία και για τις αφορμές που μας δίνει ο εξαίρετος και αιχμηρός λόγος του για να ανταλλάσουμε τις απόψεις μας.
    Εγώ τουλάχιστον εδώ που βρέθηκα έχω πολύ λίγες αφορμές για τέτοιου είδους συζητήσεις.
    Σας ευχαριστώ όλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λέμε «βγάζω φωτογραφίες» δηλαδή από πού τις βγάζω; Από τον χώρο που φωτογραφίζω, από κανένα κουτί ( της πανδώρας; ) ή μήπως από την φωτογραφική μηχανή; Νομίζω πως πρέπει να λέμε «κάνω φωτογραφίες» όπως λέμε «κάνω ζωγραφική», «κάνω γλυπτική»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. τα εικαστικά προκύπτουν από το εικάζω ( συμπεραίνω, υποθέτω, εικονίζω ) συστατικό δηλαδή και της φωτογραφίας. Ακόμη, η ζωγραφική και η γλυπτική έχουν επίσης σημαντικότατες χρηστικές εφαρμογές όπως για παράδειγμα στην λατρεία, στην διατήρηση της μνήμης, στο ντιζάιν, στην διακόσμηση, την διαφήμιση …( να μη ξεχάσω και τους φίλους μου Κ και Ν ζωγράφους μεγάλων επιφανειών δηλαδή εξαιρετικούς μπογιατζήδες ). Κοντολογίς θεωρώ εξ ορισμού αλλά και εκ του αποτελέσματος και την φωτογραφία εικαστική τέχνη και μάλιστα αυτή που τελικά θα κυριαρχήσει απόλυτα όπως άλλωστε άρχισε κιόλας να αχνοφαίνεται και στις πιο έγκυρες από τις αναρτήσεις καταξιωμένων διεθνών χώρων τέχνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. stsk σεβαστη η αποψη σου αλλα θα μεινω στην δικια μου ωστε να μην τρελλαθω.
    δεν θα παιξω με τις λεξεις, εικαστικο, καλλιτεχνικο κλπ
    .
    οταν δινω εναν μαρκαδορο σε ενα παιδακι κατι περναει απ αυτο, στο χαρτι, παναθεμα με. οταν του δωσω την φωτογραφικη μηχανη μου, τιποτα δεν θα περασει εκτος απο τυχαια πατηματα του κλειστρου.
    το λεω αυτο γιατι εχω δει πολλες κακες ζωγραφικες, πολλα κακα γλυπτα,που ομως μπορω να διαβασω το ''ειναι'' του καλλιτεχνη.

    θεωρω το κλικ, πολυ ιερο σαν τροπο εκφρασης ωστε να δεχτω οτι ολες τις φωτογραφιες, βγαζουν κατι απ τον εσωτερικο κοσμου του φωτογραφου. εδω δεν αναφερομαι σε χρηστικη φωτογραφια ουτε καν σε κακη, αλλα σε τυχαια εως ανυπαρκτη ωστε να διαβασω τον ''φωτογραφο''.

    θα επιμεινω οτι ειναι στην φυση της φωτογραφικης μηχανης (στην ευκολια της) να βλεπουμε πραγματα τυχαια και ουσιαστικα χωρις λογο εκφραστικης υπαρξης.

    δεν επανερχομαι πανω σαυτο το θεμα γαι να μην κουρασω. ειμαιπ επεισμενος οτι δεν ειναι ολα τεχνη τουλαχιστον στην φωτογραφια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Λέμε «φωτογραφία» προφανώς γιατί θεωρούμε πως οι εικόνες σχηματίζονται με το φως. Όμως αυτό που τελικά φαίνεται είναι ένα σύστημα σχηματισμένων και τονισμένων ανάλογα σκιών. Επειδή δε οι ελληνικές λέξεις κάτι έχουν από το σημαινόμενο μήπως είναι καλύτερα να λέμε αντί για φωτογραφία «σκιαγραφία»;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. και τις εγχρωμες? :-)
    ασε τις εννοιες οπως ειναι βρε stsk.
    να τις καθορισουμε θελουμε οχι να τις αλλαξουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δεν υπάρχουν καλοί ή κακοί φωτογράφοι αλλά γνωστοί και άγνωστοι.
    Δεν υπάρχουν καλές ή κακές φωτογραφίες αλλά ορφανές και με ονοματεπώνυμο

    ( παλιές κινέζικες προφητείες από τότε που ο ήλιος ακόμη δεν ήξερε από φως )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλησπέρα στην παρέα! Παύλο χάρηκα που δεν τα παράτησες,μου λείπουν τα σεντόνια σου κι ας διαφωνώ σε πολλά.
    Στο θέμα μας τώρα....
    Είμαι το πλέον ακατάλληλο άτομο για να μιλήσω για τέχνη και φωτογραφία. Το ρημάδι το χέρι μου ούτε γράμματα της προκοπής δεν πιάνει να γράψει. Στο σχολείο πάλι στα καλλιτεχνικά απλώς αντέγραφα τις διπλανές μου,αφού δεν ήμουν άξια ούτε ένα καλαθάκι με αυγά για το Πάσχα από πλαστελίνη να φτιάξω. Στη φωτογραφία πάλι ακόμη παλεύω να ισιώσω τις κολώνες. Δε ξέρω τα ρεύματα της τέχνης,δεν έχω ιδέα από ζωγράφουνς,φωτογράφους, εικαστικούς.
    Ξέρω όμως ένα πράγμα. Ξέρω τι θέλω,τι περιμένω, τι απαιτώ. Θέλω αφύπνιση! Θέλω η εικόνα να με ξυπνάει,να με ταρακουνάει, να με συγκινεί, να μου θυμίζει και γιατί όχι.... να με τρομάζει,να με σοκάρει. Θέλω την εικόνα να την κάνω δική μου,να βλέπω αυτό που μου δείχνει ο δημιουργός,αλλά όπως γουστάρω εγώ.
    Όπως αυτή του stsk http://www.dpgr.gr/usergalleries/displayimage.php?pos=-481625
    Μου δείχνει κάτι,αλλά το μονοπάτι που θα φτάσω εκεί το αφήνει σε εμένα,δεν με καταπιέζει,δε με τραβάει με το ζόρι από το χέρι.
    Με αφήνει ελεύθερη!!!!
    Αυτό μετράει για εμένα,άσχετα από το δημιουργό.
    Φυσικά το μάτι μου μπορεί ενδιαφέρουσες εικόνες που δεν έχουν καμία σχέση με όλα τα παραπάνω.
    Αλλά μόνο το μάτι μου. Η ψυχούλα μου άλλα λέει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. η απορια μου ειναι ανοιξη, γιατι να σε συγκινει μια φωτογραφια απο πολλες, οταν ο δημιουργος της, λεει οτι δεν υπαρχουν καλες ή κακες φωτογραφιες?
    λογικα λοιπον σκεπτομενος, η οποιαδηποτε συγκινηση που σε προκαλει μια φωτογραφια εξαρταται απο το ποιος την εβγαλε (αν ειναι διασημος ή οχι), αν η φωτογραφια ειναι ορφανη η με ονοματεπωνυμο.
    μηπως δεν καταλαβα κατι?
    απορια ψαλτου ισον βηξ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. mitsosmt01)(α)αυτα που μου αποδιδεις στο τελευταιο σχολιο ειναι παλιες κινεζικες παροιμιες (β)"Ατέλειωτο το θέμα, μόνο ακροθιγώς αγγίζεται και ελλειπτικά προσεγγίζεται γιατί ο ευθύς λόγος οδηγεί μόνον σε αντιπαραθέσεις γηπέδων" (γ) καταθεση δημιουργικης αποψης με επιχειρηματα ή επιχειρηση αποδομησης; (δ)"να τις καθορισουμε θελουμε οχι να τις αλλαξουμε" ποιοι ειναι "οι θελουμε";"απορια ψαλτου ισον βηξ" (ε) καθε σχολιο πρεπει να ειναι απ αυτα "που δεν υποβαλλουν και δεν ανταγωνιζονται, αλλα (να) ειναι καθαρη τροφη για φωτογραφικες σκεψεις"; "απορια ψαλτου ισον βηξ" (δις)( ε) ειναι απαραιτητο να εχουμε παντα κατι να πουμε; "απορια ψαλτου ισον βηξ" (τρις κι αγια τριαδα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. (στ)Αν υπήρχε μόνο μια αλήθεια, δε θα μπορούσε κανείς να κάνει εκατό σχέδια με το ίδιο θέμα - Pablo Picasso

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. οταν καθοριζουμε τα ονοματα μας για να ξερουμε ποιος θα γυρναει καθε φορα που τον φωναζουμε, τρελλαινομαι οταν ερχεται καποιος να μου τ αλλαξει.
    συμφωνω με το ανωνυμο ή το επωνυμο που επηρεαζει φωτογραφικες καταστασεις (ισως τις περισσοτερες φορες με κακο τροπο). αλλα οτι δεν υπαρχει καλη και κακη φωτογραφια, καλο και κακο γενικοτερα, οσο θα τ ακουω θα τρελλαινομαι.
    οι λεξεις υπαρχουν για να τις καθορισουμε και οχι για να τις ισοπεδωσουμε.
    μου θυμιζει καποτε που μαθαινα απο καποιους οτι η επεξεργασια σκοτεινου θαλαμου ειναι η καλυτερη αποδεκτη στην τελικη φωτογραφια και αυτοι οι καποιοι το γυρισαν ξαφνικα, γιατι ''κατι''τους βολευε. και ξεβολευτηκαν :-)

    φυσικα και δεν υπαρχει μια αληθεια. αλλα δεν θα δεχτω την διαλυση του προσδιορισμου της αληθειας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Συνοπτικό κατοπτικό περιθωριακών σχολίων σχολίων περιθωρίου ή επεξηγήσεις ή ανάγκη επαναπροσδιορισμών
    α) τα σχόλια έχουν θέμα, δεν είναι προσωπικά ( δυστυχώς καταλήγουν έτσι ), δεν προσδοκούν καθόλου προσωπικές απαντήσεις, μάλλον διάλογο επιδιώκουν και επιχειρήματα ανατροπής ή ενδυνάμωσης β) οι καλές και κακές φωτογραφίες είναι καλών ή κακών φωτογράφων δηλαδή γνωστών γνωστών ή άγνωστων γ) οι λέξεις έχουν περιεχόμενο και πρέπει να αποδίδονται ακριβοδίκαια κατά την αξία τους και προς αυτό ο προβληματισμός που ίσως ανιχνεύει αστοχίες, σκοπιμότητες ή υπερβολές τού βολικού συρμού δ) το τί αποδέχεται ή δεν αποδέχεται ο καθείς είναι προσωπικό του θέμα και μόνο, αδιάφορο για τα σύνολα αν δεν επισυνάπτονται τεκμήρια ε) προσωπικά πιστεύω πως η μόνη αλήθεια είναι το ψέμα ( αλλά αυτό είναι δικό μου θέμα ή ψέμα ) ε) και οι έγχρωμες φωτογραφίες μόνο σκιασμένες αποκτούν φόρμες στ) ένα μικρό παιδί με έναν μαρκαδόρο αφήνει ίχνη άσκοπα, με ένα σκαρπέλο γλυπτικής γρατζουνιές, με ένα κλικ σίγουρα μια κάποια αποκοπή την καταφέρνει και την χαίρετε ζ) προφανώς δεν είναι όλα τέχνη αλλά και όλα τέχνη μπορεί να είναι όταν επαρκώς τεκμηριώνονται ( προσωπικά έχω την πεποίθηση πως δεν υπάρχει τέχνη αλλά αυτοί που ασχολούνται με αυτήν και της προσδίδουν τα δέοντα πιστοποιητικά ) η) εξίσου σημαντικό με την τεχνική, ίσως και πιο σημαντικό, είναι και η γνώση στοιχείων τής εικόνας ως εντοπισμένο ενδιαφέρον, άλλωστε για να αρνηθείς πρέπει να γνωρίζεις θ) ο κουφός δεν ακούει γιατί δεν γνωρίζει τους ήχους και συνθέτει «πρωτοτυπίες» κάνοντας αναγωγές σε πράγματα που κατανοεί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. απο το πειραμα του Borel..
    ένας άπειρος αριθμός από μαϊμούδες που θα χτυπούν συνεχώς τα δάχτυλά τους σε γραφομηχανές για άπειρο χρόνο, είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάποτε θα καταφέρουν να γράψουν όλα τα έργα του Shakespeare.

    για να επιδιωχθει διαλογος πρεπει ο ομιλων,τις σωστες επι μερους προτασεις που λεει να μην τις συναρμολογει αναιρωντας η μια την αλλη.
    παραδειγμα.
    1.προφανώς δεν είναι όλα τέχνη (σωστο)
    2.και όλα τέχνη μπορεί να είναι όταν επαρκώς τεκμηριώνονται (σωστο)
    3.προσωπικά έχω την πεποίθηση πως δεν υπάρχει τέχνη (σεβαστο)
    4.αυτοί που ασχολούνται με αυτήν και της προσδίδουν τα δέοντα πιστοποιητικά (ωστε να υπαρξει τεχνη) (σεβαστο, συζητιεται..)

    για βαλτα ολα μαζι σε μια προταση τωρα.
    δεν μ ενδιαφερουν σωστες γνωστες μικροπροτασεις ατακτως ερριμένες, αλλα ο ουσιαστικος λογος που βγαζει νοημα.

    εδω καπου σ αφηνω γενικως stsk και παρτο προσωπικα.
    συγνωμη λυκε για το troll, δεν θα επαναληφθει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. και ενα παραδειγμα δικο μου για να γινω πιο κατανοητος.

    θα σου δωσω λεφτα αλλα μπορει και να μην σου δωσω. αν παει καλα η δουλεια βεβαια, αλλα και παλι εχω να κανω κατι αγορες. αν δεν τις κανω, θα σου δωσω.

    ολες οι επιμερους σκεψεις δεν στερουνται λογικης. το συνολο τους ομως δεν βγαζει απαντηση, δεν βγαζει ακρη.

    ουφ, αυτα.. μια ακομη διαφορετικη αντιμετωπιση της πραγματικοτητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αγαπητέ κατά κάποιο κόσμο mitsosmt01, πράγματι το νόημα είναι ότι δεν βγαίνει νόημα και αυτό είναι η πραγματικότητα πράγματι. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν μετά από όλα αυτά μεγαλοφώνως : πως μπορεί ο καθείς ένας εξ ημών να γίνει πρεσβευτής τής μιας και μόνης ΟΡΘΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ όταν κυκλοφορούν διαπιστωμένες και άλλες ορθές επιμέρους λογικές; πως μπορεί να αξιολογηθεί μια φωτογραφία και με ποια συγκεκριμένα κριτήρια αποδοχής δεδομένου μάλιστα ότι συνεχώς αναπροσαρμόζονται ακόμη και οι ίδιες δυνατότητες παραγωγής της ( και από την συνεχή τεχνολογική αναβάθμιση κατά τις ανάγκες και της αγοράς ) άρα και τα χαρακτηριστικά της; Σήμερα αναφερόμαστε με άνεση στην έγχρωμη φωτογραφία, αύριο;

    ( ακόμη να σου πω πως όποια σου δήλωση και προτροπή για μένα προσωπικά, μου είναι αδιάφορη πραγματικά, δεν σε γνωρίζω, δεν το επεδίωξα ποτέ και δεν σε διάλεξα ούτε καν για εχθρό μου, άρα μη τρελαίνεσαι κιόλας βρε αδελφέ ( άστο για κανα πρωτάθλημα ) και πλιζ, μη προσωποποιείς ότι γράφετε γενικά για την φωτογραφία...Είπαμε, «το να μιλάς για την φωτογραφία είναι σαν να βρίσκεσαι σε κινούμενη άμμο και κάθε σου συλλαβή σε πάει πιο πάτο» και πως «ατέλειωτο το θέμα, μόνο ακροθιγώς αγγίζεται και ελλειπτικά προσεγγίζεται γιατί ο ευθύς λόγος οδηγεί μόνον σε αντιπαραθέσεις γηπέδων" )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Το να παίρνουμε σοφίες Κινέζων και να τις κολλάμε στο δικό μας σύστημα αξιών, δεν βγάζει νόημα κατά τη γνώμη μου. Όταν ένας σοφός ή φιλόσοφος κινέζος λέει πως δεν υπάρχουν καλές ή κακές φωτογραφίες, "προφανώς" προσπαθεί να σημειώσει το κίνητρο. Οι λέξεις "καλό" και "κακό", υπάρχουν και είναι προσδιορισμένες. Εγώ, απλά αποφεύγω να τις χρησιμοποιήσω στην τέχνη, στην έκφραση, στη ζωή μου. Δεν με νοιάζει να εντάξω την έκφραση, σε καλή και κακή έκφραση. Με νοιάζει απλά να συναντήσω, έκφραση-τέχνη που με εκφράζει και με πάει παραπέρα ως άνθρωπο.

    Βρισκόμαστε αιώνες τώρα σε έναν διαρκή αγώνα τροφοδότησης του εγωισμού μας και πάνω σε αυτό το μοναδικό κίνητρο για την επιβίωση του είδους μας, έχουν γεννηθεί έννοιες όπως το καλό και το κακό, αξίες όπως το χρήμα κοκ.

    Η φωτογραφία, το απλό κλικ, ενός που πιάνει πρώτη φορά μηχανή στη ζωή του, σίγουρα θα μου πει κάποια πράγματα για το "είναι" του. Αν ήμουν ψυχολόγος θα το χρησιμοποιούσα ως ένα πρόσθετο εργαλείο στους ασθενείς μου σίγουρα.

    Σαν άνθρωπος όμως που ψάχνομαι, δεν με ενδιαφέρει μόνο να καταλάβω τον άλλον. Το κάνω καλύτερα και με το να μιλήσω μαζί του ή απλά να τον παρατηρήσω στην καθημερινότητά του. Άρα κάτι άλλο ψάχνω από τη φωτογραφία. Όπως και από την ποίηση (ενώ και από μια απλή πρόταση μπορώ να καταλάβω κάτι για το "είναι" του άλλου. "δεν" με αφορά όμως. Κάτι άλλο ψάχνω από την ποίηση).

    Και κάπου εδώ, ίσως, έρχεται ο "ορισμός" της τέχνης για εμένα. Είναι μια - διαφορετική - οπτική-θεώρηση της πραγματικότητας. Μία προσπάθεια στοχασμού ή ιδεολογικής έκφρασης. Σαφέστατα δείχνει το χαρακτήρα του καλλιτέχνη δημιουργού, αλλά κυρίως δείχνει τη δική του κοσμο-θεώρηση αλλά ως στοχασμό που θα ωφελήσει και τη δική μου αναζήτηση. Η τέχνη λοιπόν με λίγα λόγια, για μένα, είναι η προσπάθεια ανάδειξης της μέχρι τώρα κοσμοθεώρησης, των πραγμάτων, του καλλιτέχνη... και όχι η προσπάθεια ανάδειξης ή και έκφρασης του εαυτού του (αυτό μπορεί να γίνει και από ένα απλό αρχάριο κλικ, από μια απλή μουτζούρα στο χαρτί κοκ). O καλλιτέχνης Αναζητά και η τέχνη τον βοηθάει να εκφράσει την Αναζήτησή του με τα όποια της αποτελέσματα και όχι το Εγώ του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μια απλή έκφραση του Εγώ δεν είναι ικανή να φέρει Αναγέννηση ιδεών. Μόνο η τέχνη μπορεί να το κάνει αυτό όπως και το έχει κάνει στο παρελθόν. Απλά πλέον... έχει γίνει τόσο ισχυρό ως κίνητρο επιβίωσης του είδους, το Εγώ (και πολλές φορές εις βάρος της επιβίωσης των άλλων) που η Τέχνη δεν είναι ότι δεν έχει επαφή με την κοινωνία... απλά δεν υπάρχει Σκέψη-Στοχασμός-Τέχνη. Και αντί το "η ματιά του" να είναι το "τα πιστεύω του", είναι "το εγώ του". Γιατί? Γιατί οι περισσότεροι ψάχνουν απλά να θαυμάσουν, αντί απλά να "ψάχνουν". Και αντί η Τέχνη να έρχεται να καταρρίψει αυτόν το φαύλο κύκλο, έρχεται ως Μη-τέχνη να τον κάνει ακόμα πιο ισχυρό και αδιάσπαστο.

    παράδειγμα: ο Nachtwey δεν έρχεται στον κόσμο μου, να μου δείξει εικόνες πολέμου, αλλά να μου δείξει πως το να σκοτώνονται άνθρωποι είναι άδικο και άσκοπο. Και χρησιμοποιεί τη Μηχανή με χίλιους δύο τρόπους για να μπορέσει να σχηματίσει "φράσεις" αντί για απλές σκιαγραφίες. Γι αυτό είναι Καλλιτέχνης. Όχι γιατί χρησιμοποιεί "καλά" τη μηχανή και είναι βιρτουόζος αλλά γιατί ο τρόπος που την χρησιμοποιεί τον βοηθάει να εκφράσει αυτό που πιστεύει για αυτό που φωτογραφίζει. Και ο martin Parr φωτογραφίζει πατάτες, αλλά λέει Κάτι... δεν δείχνει κάτι. Αυτό είναι που τον κάνει Καλλιτέχνη. Και στο μέλλον βάζοντας "κάτω" το έργο των Καλλιτεχνών, δεν μαθαίνουμε για τον χαρακτήρα τους, αλλά για την κοσμοθεωρία τους και μέσα από αυτή απλά κάνουμε υποθέσεις για το χαρακτήρα τους (άσκοπο για μένα, αλλά είναι και αυτό μέρος του "Εγώ" ως παγκόσμιο κίνητρο επιβίωσης του Ανθρώπου). Ακόμα και απλά κλικ μπορεί να είναι Τέχνη. Και σε αυτήν την περίπτωση λέμε "αρκεί να υπάρχει συνέπεια στο έργο". Αυτή η συνέπεια, για μένα, δεν είναι τίποτα άλλο από την "απόδειξη" πως ο Καλλιτέχνης έτσι θεωρεί τον Κόσμο (π.χ. υλιστής).

    Ελπίζω να μην κούρασα, σκέψεις πορείας μοιράζομαι και όχι αλήθειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Προφανώς υπάρχει «καλό» και «κακό» και σε αυτό το δίπολο έχει δομηθεί το άπαν. Σήμερα όμως η καλή και η κακή φωτογραφία έχουν γίνει συνώνυμες λέξεις με το «γνωστός» και «άγνωστος» φωτογράφος, όχι; Βεβαίως αυτό δεν είναι οπωσδήποτε και κακό μια και η Τέχνη συντηρείται και επιβάλλεται από καταβολής με μύθους. Όλα τα καλά δεν έχουν οπωσδήποτε τον μύθο τους; Προς την μυθοποίηση όλο το σύστημα δεν κινείται ενεργοποιώντας μηχανισμούς διαμόρφωσης; Προφανώς και υπάρχουν και καλοί φωτογράφοι που μόχθησαν μέσα από προτάσεις αλλά με τον μύθο τις επιβάλλουν, όχι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ετσι ναι. οταν θελεις ζωγραφιζεις..
    και οταν βλεπω καθαρες σκεψεις δεν μπορω να αντισταθω να συνλειτουργησω.

    το γνωστος δεν ειναι απαραιτητα κακο για μενα, θα ελεγα αναγκαστικη συνθηκη.
    φτιαχνουμε πραγματα για να τα μοιραστουμε. αν τα κρυβουμε στο συρταρι, δεν ειναι κακο, αλλα λογικα δεν θα μοιραστουν ωστε να προσπαθησουν τεχνη με την εννοια της γενικοτερης αφυπνισης του κοσμου πνευματικα και οχι λειτουργικα.
    ερχομαστε λοιπον στον τροπο που γινεται ενας γνωστος.
    χιλιαδες φωτο να εχει καποιος που δεν λενε τιποτα, οσο και να τραβιεται, οσο και να τον τραβανε, οσο κι αν τις σκορπιζει διαδικτυακα, αγνωστος θα μεινει(αρα και ατεχνος)

    συμφωνω οτι η τεχνη επιβαλλεται με μυθους.
    η απο μονος του ο καλλιτεχνης τις παρουσιαζει
    η με την βοηθεια γνωστων γνωστων.
    το θεμα για μενα ειναι ο τροπος.
    τα ασκοπα γυρολογια (ειτε απο προσωπικου σε πολυπληθη σαιτ ειτε εμμεσα μεσω γνωστων γνωστων) δειχνουν αγωνια, και ουσιαστικα εμμεση μεταγενεστερη φτωχη προσωπικη φωτογραφικη εκφραση, κατευθυνομενη απο ''στοχους''.

    υπαρχουν και μυθοι που βγαινουν αβιαστα βασιζομενοι σε προσωπικο χρονο εκφρασης και με ηπια? αβιαστα? παντως σιγουρα με μη αγωνιωδη επιβολη.

    σε τελικη πιστευω οτι το ''γνωστος'' απο μονο του, δεν μπορει να καθορισει την καλη η την κακη φωτογραφια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Επειδή η «φωτογραφική μηχανή» είναι προϊόν του Δυτικού τρόπου σκέψης ( που δεν αποδέχεται τίποτε αν πρώτα δεν αποδειχθεί «επιστημονικά», στα πεπερασμένα βέβαια πλαίσια των συγκεκριμένων μας αισθήσεων ), «παράγει» από κατασκευής και πρόθεση λογικά με οδηγίες εγχειριδίων. Επειδή λοιπόν, για να προσδοθούν χαρακτηριστικά ουσιαστικής υπέρβασης, απαιτείται σοβαρή συμμετοχή του χρήστη-χειριστή της κατά το προσωπικό του ιδίωμα ( που βιωματικά διαμόρφωσε συνθέτοντας στοιχεία άλλων τρόπων σκέψεις κλπ κλπ ) κάτι αρκετά δύσκολα άρα έξω από λογικές αγοράς, ετέθη επί τάπητος θέμα : πώς δηλαδή από το «λογικόν μηχάνημα» ( ή από κάθε λογικό μηχάνημα) είναι δυνατόν να προκύψει παράγωγο με άποψη δηλαδή από δυνατότητα επιλογής;

    Και έτσι επανεξετάζεται η γλώσσα προγραμματισμού ή μάλλον η βάση δεδομένων της δηλαδή η δομή της, που στηρίζεται στην δομή της αγγλικής γλώσσας, που είναι περίπου γλώσσα συμβόλων. Έτσι, επειδή οι λέξεις της δεν έχουν ουσία και περιεχόμενο από το σημαινόμενο, ώστε να προκύψουν «δομημένα σύνολα με λογικές εξαρτήσεις», έπεσε στο τραπέζι το θέμα ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ. Και εκεί είναι όλο το ζουμί.

    Έγινε μάλλον φανερό πως μόνο δια των ελληνικών μπορεί να γίνει ένα βήμα παρά πέρα από μηχανής δηλαδή να προκύψουν πιθανόν λογικά μεν αποτελέσματα αλλά κατόπιν κάποιας «προσωπικής μηχανικής επιλογής». (Γι αυτό και σε παραπάνω μου σχόλιο ακροθιγώς έθεσα θέμα «λέξεων προσδιορισμού» ).

    Το μέλλον άδηλον αλλά προφανές γιατί η παραπάνω πρόθεση δια των ελληνικών θα οδηγήσει σε λογικές μεν μηχανές αλλά με δυνατότητα σκέψης άρα παραγωγής θέσης άρα με δυνατότητα αυτενέργειας που θα σημάνει το τέλος του ανθρώπινου γένους !
    ( αστείο μέρες που είναι να γελάσουμε λίγο )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ασπρόμαυρος ο κόσμος θα ήταν φριχτός αλλά ασπρόμαυρα φωνογραφημένος δεν έχει ένα ενδιαφέρον ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ενδιαφερουσα η συζητηση και ενδιαφερον το αρχικο μηνυμα του φιλου στσκ.
    Παρακολουθησα μεχρι ενα σημειο.
    Καπου ομως χανομαι και νομιζω οτι παλευω με το χαος.
    Και επειδη μαλλον δεν μπορω να νικησω και να κατανοησω, ολα αυτα σε λιγες ωρες θα τα εχω ξεχασει.
    Αν ομως τα εβλεπα κατω απο φωτογραφιες θα χαιρομουν πολυ.
    Ξερετε, τις φωτογραφιες μου,σου,του, που τα εχουν αναγκη.
    Αυτες που ισως να θελουν να κρυφτουν οταν ακουν λεξεις οπως παρακμη,πληξη κτλπ. που τις αναφερετε(και καλα κανετε) αρκετα συχνα.

    Με το 10% του χρονου που καταναλωθηκε για αυτες τις λεξεις που μαλλον ποτε δεν θα αποφασησω σε πιο κουβα θα μπουν.
    Κατω απο μια φωτο.

    Φιλικα προς Ολους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Η «φωτογραφία» γίνεται, αλλοιώνεται, καταλήγει άρα ζει, δηλαδή στην «φωτογραφική μηχανή» προκαλείται «βεβιασμένη» διαρκής όσμωση λογισμικών «δομικών στοιχείων», που προκύπτουν από πολλαπλές διεγέρσεις ( από το προσπίπτον φως επί συγκεκριμένων μηχανικών διατάξεων μέσα από ένα σύστημα «φακών» ) και δημιουργείται ένα ζωντανός αυτόνομος αυθύπαρκτος οργανισμός απόλυτα ταυτισμένος με τις συμπαντικές ισχύουσες αρχές άρα με μνήμη και ταυτότητα άρα με δυνατότητα σύστασης κοινωνιών με κώδικες επικοινωνίας προς το παρόν άγνωστους ( όπως οι κώδικες επικοινωνίας για παράδειγμα των δένδρων ) ή μήπως δεν συμβαίνει τίποτε ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Η «φωτογραφία» γίνεται, αλλοιώνεται, καταλήγει άρα ζει, δηλαδή στην «φωτογραφική μηχανή» προκαλείται «βεβιασμένη» διαρκής όσμωση λογισμικών «δομικών στοιχείων», που προκύπτουν από πολλαπλές διεγέρσεις ( από το προσπίπτον φως επί συγκεκριμένων μηχανικών διατάξεων μέσα από ένα σύστημα «φακών» ) και δημιουργείται ένα ζωντανός αυτόνομος αυθύπαρκτος οργανισμός απόλυτα ταυτισμένος με τις συμπαντικές ισχύουσες αρχές άρα με μνήμη και ταυτότητα άρα με δυνατότητα σύστασης κοινωνιών με κώδικες επικοινωνίας προς το παρόν άγνωστους ( όπως οι κώδικες επικοινωνίας για παράδειγμα των δένδρων ) ή μήπως δεν συμβαίνει τίποτε ;

    Κάτι τέτοιες βαρύγδουπες προτάσεις και αναλύσεις, αρχίζουν να θυμίζουν προσπάθειες επίδειξης, της "εις βάθος γνώσεως" από τους απόλυτα "ειδικούς" συντονιστών και Καλλιτεχνικων ομάδων κάποιου άλλου σημείου στο Νέτ.

    Αυτά εντυπωσιάζουν μόνον αδαείς άσχετους και όχι προσγειωμένα άτομα.

    Θα πρότεινα, να ξαναδιαβάσης με μεγαλύτερη προσοχη αυτά που αναφέρει λίγο πιό πάνω ο Helios και να αφήσης στην άκρη βαρύγδουπους ορισμούς λέξεων και να θυμάσαι οτι "το Λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Φιλε απλε φωτογραφε.
    Χαιρομαι που συμφωνεις με το σχολιο μου.
    Αλλα, σκοπος του δεν ηταν ουτε να "την πει" σε κανεναν ,ουτε να προκαλεσει διαφωνιες που δεν οδηγουν πουθενα.

    Απλα εγραψα μια προταση πανω στην ενδιαφερουσα συζητηση ετσι ωστε να μπορεσει να γινει ισως λιγο πιο "αποδοτικη" σε "περισσοτερο κοσμο".
    Και με λιγοτερο χρονο.
    Αυτο.

    Φιλε στσκ δεν θα πω οτι δεν συμβαινει τιποτα ,απλα το οτι λιγοτεροι ειναι σε θεση να το δουν να συμβαινει. :-)


    Φιλικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Helios είπε....
    Αυτά που έγραψα ήταν αποκλειστικά και μόνον γιά τις "βαθυστόχαστες" σκέψεις του stsk και δεν έχουν να κάνουν τίποτε άλλο με αυτά που έγραψες, εκτός από του οτι συμφωνώ απόλυτα με τις τοποθετήσεις σου και του οτι πουθενά δεν διαφωνώ με σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Αγαπητέ απλέ φωτογράφε θα σου πρότεινα αντί βαρύγδουπων ανεπίτρεπτα θυμωμένων προτροπών, διαπιστώσεων και αποδομητικών λόγων τού συρμού να επιχειρηματολογείς για τους «αδαείς άσχετους» βρε αδελφέ και τους «προσγειωμένους». Να σου θυμίσω ακόμη πως «το Λακωνίζειν …» δεν σημαίνει «μη μου τους κύκλους τάραττε». Στο κάτω κλαω αν τα γραφόμενά μου σου «θυμίζουν» σου θυμίζω πως δεν απευθύνονται σε σένα προσωπικά και μη τα παίρνεις προσωπικά. Νομίζω πως περιφέρεσαι περιμετρικά από την ουσία ότι δηλαδή το χάος φέρνει τάξη και η τάξη χάος. Να ίπτασαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. stsk είπε :
    Απλέ φωτ.....
    Να ίπτασαι.!!!!

    Τελικά φαίνεται οτι σου αρέσαι να αραδιάζης έναν όγκο λέξεων και να "ίπτασαι" εις τας νεφέλας (και βάλε).
    Εγώ προτιμώ να μιλάω απλά και ωραία με απλές λεξούλες..πατώντας στο έδαφος και να μην "ίπταμαι" στον αέρα. Πράγματι προτιμώ το ύψος των ανθρώπων και όχι των πτηνών.
    Βλέπεις εγώ χαίρομαι που δεν ανήκω στους "πτητικούς" αλλά στους στερεούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Χρόνια Πολλά!!!!! Χριστός Ανέστη!
    Να μας ζήσουν και οι νιόπαντροι,βίον ανθόσπαρτον τους εύχομαι. Θα μπορούσα να γεμίσω κάτι σελίδες με σχόλια για το γάμο/eurovision αλλά δεν είναι ο κατάλληλος χώρος υποθέτω.
    Πάμε στα δικά μας λοιπόν.
    Διαβάζοντας το σχόλιο του stsk,εγώ κατάλαβα το εξής:
    1.Θεωρεί πως η φωτογραφία γεννιέται. Και πως να μη γεννιέται δηλαδή αφού πάντα πριν πατήσουμε το κουμπί έχουμε την ιδέα της φωτογραφίας μέσα μας,ξέρουμε που θέλουμε τα δομικά της στοιχεία. Η μηχανή,αποτελεί απλά το μέσο που θα φέρει στον κόσμο τη φωτογραφία που εμείς ονειρευτήκαμε,τη μήτρα.
    2. Η μνήμη και η ταυτότητα. Κάθε φωτογραφία,ή κάθε σετ φωτογραφιών που βγάζουμε είναι ίδιο με το προηγούμενο? Δεν εξελισσόμαστε? Δεν αλλάζουμε? Δεν μαθαίνουμε νέα πράγματα? Δεν μας επηρεάζουν αυτά που συμβαίνουν στη ζωή μας? Δεν αλλάζει η ματιά μας?
    3. Οι κώδικες επικοινωνίας : Οι φωτογραφίες ενός σετ , ή μίας περιόδου μας,δεν έχουν ομοιότητες?
    Κάθε μία περίοδος δεν είναι δεμένη με την προηγούμενη και την επόμενη,κρίκοι αλυσίδας στην εξέλιξή μας? Όπως η γλώσσα που είναι τόσο διαφορετική στο πέρασμα των αιώνων και από περιοχή σε περιοχή κι όμως είναι τόσο ίδια!
    4. Αλλοιώνεται,καταλήγει : Έχουμε την ιδέα μιας φωτογραφίας μέσα μας,έρχεται η ώρα που κάνουμε το κλικ και ω του θαύματος η φωτογραφία είναι στα χέρια μας ή έστω στην οθόνη μας. Την κοιτάμε τη ξανακοιτάμε! Είμαστε ενθουσιασμένοι από το αποτέλεσμα. Άλλοτε πάλι απογοητευμένοι την προσπερνάμε την ίδια ώρα ή και πολύ αργότερα. Σε εμένα έχει τύχει να δω μια φωτογραφία μου,να ενθουσιαστώ εκείνη την ώρα και μετά από 3 μήνες να την κοιτάω και να λέω "μα καλά στραβή ήμουν! δεν έβλεπα!" Δεν αλλοιώθηκε λοιπόν η φωτογραφία μέσα μου? Δεν ξεθώριασε? Δεν απομυθοποιήθηκε? Αλλά ακόμη κι όταν πρόκειται για μια καλή φωτογραφία,δε μας στοιχειώνει? Δεν παλεύουμε να τη ξεπεράσουμε?

    Εγώ με το δικό μου το μυαλό και τη δική μου τη ψυχή αυτά κατάλαβα. Ίσως να κάνω και λάθος. Οφείλω όμως να ευχαριστήσω τον stsk γιατί με τα σχόλιά του ερεθίζει το μυαλό μου,ανοίγει ορίζοντες για σκέψεις,που μόνη μου δε θα έβλεπα.
    Θα ήθελα stsk αν βρεις λίγο χρόνο να μου πεις αν πλησιάζω στον τρόπο σκέψης σου. Λυπάμαι που κάποιοι βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα. Είναι κρίμα,να κλείνουν την πόρτα σε ιδέες.
    Με αυτήν την ευκαιρία,να απαντήσω και στο Μήτσο που με ρώτησε γιατί διάλεξα ειδικά αυτή τη φωτογραφία ως παράδειγμα σε προηγούμενο μήνυμά μου. Γιατί προφανώς η συγκεκριμένη εικόνα του stsk με έβαλε στις σκέψεις που ανέπτυξα στο συγκεκριμένο σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Καλα κανεις παληκαρι μου απλε φωτογραφε, όπως βολευεσαι. Παροτι με κανεις και βαριεμαι, κουραζεις με τα «παραπολιτικα» σου και εχεις μετατοπισει το θεμα της συζητησης, μου δινεις την ευκαιρια να πω μονο πως, ειμαι σε θεση να γνωριζω, πολλοι δεν σχολιαζουν, δεν καταθετουν τις αποψεις τους, τις οποιες σκεψεις τους γιατι δεν θελουν να προκαλεσουν ασχετα, προσωπικα, ατεκμηριωτα, αποδομητικα, θυμωμενα, πολλες φορες θρασυτατα, αγενη, απαντατικα δηθεν σχολια «προοσγειωμενων» δηθεν που κουνουν το δαχτυλο και υψωνουν φωνες για να καταγραψουν παρουσιες. Δυστυχως εχουν μεταφερθει στου Λυκου πρακτικες από αλλους χωρους, εδώ δεν εχει φωτογραφιες, εχει θεσεις και σχολια στις θεσεις και αν κανω λαθος δικο μου θεμα, επετρεψε μου το. Ο καθεις καθεις κανενας με τις αποψεις του και ο νοων νοητω. ( Και λιγο πιο προσεκτικα σχολια γιατι μαλλον δεν σε παιρνει, δεν αξιζουν τιποτα )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. βρε σκια, οι εκαστοτε φωτογραφικες σκεψεις ειναι σωστες οταν μενουν για τον εαυτο μας, αλλα οταν γραφονται δημοσια στο ιντερνετ, ειτε πρεπει να ειναι πιο ουσιαστικες ειτε να δεχονται τον αντιλογο. αυτες οι σκεψεις διαβαζονται απο πολλα ατομα προσπαθουν να ''ξεκαθαρισουν'' την λογικη της ''φωτογραφιας'' και οχι να της δημιουργουν συγχυση ή να την οδηγουν σε λαθος δρομους.
    1. δεν ονειρευομαστε την φωτογραφια και παμε να την βγαλουμε. η φωτογραφια γεννιεται απο την ακαριαια παρατηρηση των γεγονοτων και οχι απο σκηνοθετικη αναπαρασταση γιατι κατι θελουμε να πουμε φωτογραφικα. πες το με ποιημα αυτο που θελεις, με ζωγραφικη, με εικαστικο οποιοδηποτε τροπο, αλλα μην ταλαιπωρεις την κατακαημενη ''φωτογραφια'' με το τι εστησες και τι θελεις να μου πεις. δεν με νοιαζει τι θελεις να μου πεις μεσα απο την φωτογραφια σου. με νοιαζει να αναδειξειςκαι να μου μιλησουν τα ''μη στημενα'' φωτογραφιζομενα.
    2.ασε για τα σετακια φωτογραφιων.. δεν θα το συζητησω και δεν θα παρω. γιατι μια φωτογραφια για μενα πρεπει να ειναι μια φωτογραφια. τα σετακια κρυβουν πολυ φωτογραφο μεσα τους. ικανοτητες δηλαδη και παπαρια μπλε.
    για την εξελιξη.. σοβαρα βλεπεις εξελιξη τριγυρω? κι αν ναι, προς τα μπρος ή προς τα πισω? οχι ολα δεν ειναι τεχνη.
    3.κατηγορηματικα οχι. η οποιαδηποτε μετεγενεστερη τεχνη πρεπει να μην ειναι ιδια-επαναληψιμη-μανιερα. αλλο το καλο, το μάρεσει, το ομορφο και αλλο το ''μπροσταρισμα'', η προοδος, το διαφορετικο (κι ας ειναι μετριο-πειραματικο)
    4.μα δεν μας ενδιαφερει τι βγαζει ο καθενας ή τι νομιζει οτι βγαζει ο καθενας. μας ενδιαφερει αν αυτο που βγαζει μπορει να δημιουργησει συναισθηματα προοδου για περαιτερω προσωπικη αφυπνιση ή τελικα μενει σε συναισθηματα επαναπαυσης τυπου ''μ αρεσει'', την απολαμβανω και ως εκει. και δυστυχως.. τιποτα παραπερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Σκιά ε?
    Είπα κι εγώ να γίνω Άνοιξη,αλλά μου βγήκε το όνομα.
    Μήτσο,θα ήθελα να στέκεσαι σε αυτά που γράφω και όχι σε αυτά που νομίζεις ότι γράφω.

    Καλημέρα!!!!!!!!! Καλό Μήνα!
    Το πιάσατε το μαγιόξυλο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Προχθές στην παραλία της Θεσσαλονίκης είχε κάποιες εκδηλώσεις με αφορμή την διεκδίκηση μιας Ευρωπαϊκής εκδήλωσης. Σε κάθε τετραγωνικό μέτρο επιφάνειας αντιστοιχούσαν δύο τουλάχιστον μηχανές διαιρούμενου τύπου τού χιλιάρικου με τα ανάλογα τυπωμένα συνοδευτικά και περισσότερες της τσέπης. Απίστευτο. Δεν μπορούσες να στρίψεις και ένας πρόθυμος κλικλίκος έτοιμος να σε φωτογραφίσει στρέφοντας πάνω σου απειλητικά έναν στρογγυλό, σκοτεινό, γυάλινο εφιάλτη μία και περισσότερες φορές άμα δεν είχε αποτυπωθεί επαρκώς ο μορφασμός σου, το γέλιο, το κλάμα, η συγκίνηση, η κίνηση, άμα κάθεσαι, είσαι όρθιος, παθαίνεις, πεθαίνεις… Σε πολύ λίγο δεν θα μπορείς να κυκλοφορήσεις χωρίς να καταγράφεται κάθε σου κίνηση. Σε λίγο ούτε και να «κλάσεις», θα καταγράφεται το ξετίναγμα του παντελονιού, ο θόρυβος, το σχήμα του νέφους, ενδεχομένως και η μυρωδιά. Κάτι σαν μεγάλος αδελφός σε ψιλά. Ζούμε την εποχή του φασισμού της «φωτογραφίας»;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Άμα τα φωτογραφίσεις "όλα", δεν θα φωτογραφίσεις και τα αριστουργήματα ? (έ δεν μπορεί...του πούστη !)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Για εμένα χτυπάει η καμπάνα?
    Τι να κάνω ρε παιδιά?
    Αν δεν πάρω τη μηχανή ,πως θα μάθω να τραβάω?
    Τι θα τραβάω? Τις βρύσες του σπιτιού μόνο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Στην διμηνιαία έκθεσή μου ευπειθώς ανέφερα ότι οι οικογενειακές φωτογραφίες των βασανιστηρίων προκάλεσαν πανικό στις προληπτικού δια πυρός και σιδήρου χαρακτήρα απεικονίσεις νέων εστιών μόλυνσης και ότι κατόπιν έγκαιρης και ορθολογικής παρέμβασης τα των εντελώς αδικημένων απογραφημένα σφάλματα ολιγωριών θα υιοθετηθούν ως δημιουργικές προτροπές ακουμπισμένης ανόρθωσης ξεχασμένων αυριανών και μεθαυριανών

    ΑπάντησηΔιαγραφή